دمبل به انگلیسی

کلمه‌ی «دمبل» در زبان انگلیسی به dumbbell ترجمه می‌شود.

دمبل وسیله‌ای استوانه‌ای‌شکل و نسبتاً کوچک برای تمرینات قدرتی و بدنسازی است که در دو سر خود وزنه‌هایی متصل دارد و معمولاً با یک دست گرفته می‌شود. این ابزار ساده اما مؤثر، یکی از اساسی‌ترین و در عین حال پرکاربردترین تجهیزات ورزشی به شمار می‌رود. از ورزشکاران حرفه‌ای گرفته تا افراد عادی در خانه، تقریباً همه می‌توانند از دمبل‌ها استفاده کنند، چرا که هم تنوع حرکتی بالایی دارند و هم فضای کمی اشغال می‌کنند. وزن آن‌ها بسته به سطح آمادگی فرد می‌تواند از یک کیلوگرم تا ده‌ها کیلوگرم متفاوت باشد.

تمرین با دمبل تنها به ساختن عضلات محدود نمی‌شود؛ این وسیله با فعال‌کردن هم‌زمان چند گروه عضلانی، به بهبود تعادل، هماهنگی و استقامت عضلات نیز کمک می‌کند. به‌ویژه در تمرینات ترکیبی مانند لانج دمبل‌دار یا پرس شانه، بدن مجبور می‌شود همزمان عضلات مرکزی، پا، بازو و شانه را درگیر کند. این نوع تمرین‌ها باعث بالا رفتن ضربان قلب و افزایش چربی‌سوزی می‌شوند، بنابراین دمبل نه‌فقط برای عضله‌سازی بلکه برای کاهش وزن و تناسب‌اندام نیز گزینه‌ای مؤثر است.

از نظر روانی، تمرین با دمبل حس پیشرفت شخصی را به‌خوبی منتقل می‌کند. دیدن پیشرفت از وزنه‌های سبک به سنگین، یا توانایی انجام تعداد تکرار بیشتر، انگیزه و رضایت درونی بالایی به همراه دارد. همین‌طور دمبل ابزاری منعطف برای همه‌ی سطوح آمادگی جسمی است. یک مبتدی می‌تواند با دمبل‌های سبک حرکات ساده‌تری مثل جلو بازو انجام دهد، در حالی که یک ورزشکار حرفه‌ای می‌تواند با همان دمبل‌ها تمرینات انفجاری یا پلایومتریک را طراحی کند.

در دوران قرنطینه‌ی کرونا، استفاده از دمبل در خانه به شدت رواج پیدا کرد و بسیاری از افراد فهمیدند که حتی بدون باشگاه و دستگاه‌های پیچیده هم می‌توان بدن را قوی، متناسب و سلامت نگه داشت. از همین رو دمبل به نماد نوعی ورزش در دسترس، بی‌بهانه و ساده تبدیل شده است؛ ابزاری که اگرچه طراحی پیچیده‌ای ندارد، اما نتایج قابل‌توجهی در بدن و ذهن انسان به‌جا می‌گذارد.

شکل درست و رایج این واژه در فارسی «دمبل» است.

«دمبل» کلمه‌ای است که از زبان انگلیسی وارد فارسی شده و به وسیله ورزشی سنگین و کوچک گفته می‌شود که در تمرین‌های بدنسازی استفاده می‌شود. شکل «دنبل» نادرست است و در زبان فارسی معیار به‌کار نمی‌رود.