خجالت‌آور به انگلیسی

کلمه‌ی «خجالت‌آور» در زبان انگلیسی به embarrassing ترجمه می‌شود.

«خجالت‌آور» واژه‌ای‌ست که برای توصیف موقعیت‌ها، رفتارها یا گفتارهایی به کار می‌رود که موجب شرمندگی، معذب شدن یا حس ناخوشایند درونی می‌شود. این حس ممکن است از نگاه دیگران نشأت بگیرد یا از درون فرد برخاسته باشد. چیزی که خجالت‌آور تلقی می‌شود، اغلب هنجارشکن، غیرمتعارف یا ناپسند از دید اجتماعی است، حتی اگر از لحاظ اخلاقی یا قانونی مشکلی نداشته باشد.

موقعیت‌های خجالت‌آور می‌توانند طیف وسیعی از رویدادها را در بر بگیرند؛ از اشتباهات کوچک در صحبت کردن یا لباس پوشیدن گرفته تا افشا شدن رازهای شخصی در جمع. نکته‌ی جالب آن است که آنچه برای یک فرد یا در یک فرهنگ خجالت‌آور تلقی می‌شود، ممکن است در فرهنگ یا شرایطی دیگر کاملاً عادی یا حتی خنده‌دار باشد. این نسبی بودن، نشان می‌دهد که خجالت و شرم پدیده‌هایی کاملاً اجتماعی و زمینه‌محور هستند.

از منظر روان‌شناسی، احساس خجالت معمولاً با واکنش‌های فیزیولوژیکی مثل سرخ شدن صورت، عرق کردن، یا پایین انداختن نگاه همراه است. این پاسخ‌ها از سیستم عصبی خودکار بدن ناشی می‌شوند و گاهی حتی با اراده‌ی فرد قابل کنترل نیستند. در واقع، بدن نیز همانند ذهن، به تجربه‌ی خجالت واکنش فوری و قابل مشاهده نشان می‌دهد.

کاربرد واژه‌ی «خجالت‌آور» در زبان فارسی، محدود به توصیف اتفاقات نیست، بلکه گاه در قالب داوری یا نکوهش نیز استفاده می‌شود. وقتی گفته می‌شود «رفتارش خجالت‌آور بود»، نه‌تنها به اثر آن رفتار اشاره می‌شود، بلکه قضاوتی ضمنی درباره‌ی نامناسب بودن آن نیز بیان می‌گردد. این واژه از آن دسته اصطلاحاتی‌ست که در ارتباطات اجتماعی، نقش مهمی در تعدیل رفتار و تنظیم مناسبات میان فرد و اجتماع ایفا می‌کند.

«خجالت‌آور» تنها یک صفت ساده نیست، بلکه حامل لایه‌هایی از معنا، قضاوت اجتماعی، و احساس درونی‌ست. این واژه به ما یادآوری می‌کند که انسان، موجودی اجتماعی و حساس به ارزیابی‌های دیگران است، و در تعامل با اطرافیان، همواره با مفاهیمی چون شأن، تصویر ذهنی، و مرزهای شخصی درگیر است.