آباژور به انگلیسی

کلمه‌ی «آباژور» در زبان انگلیسی به lampshade ترجمه می‌شود.

آباژور یا lampshade وسیله‌ای کاربردی و در عین حال تزئینی در دکوراسیون داخلی محسوب می‌شود که نقش اصلی آن پوشاندن لامپ و تنظیم میزان و جهت تابش نور است. آباژورها نه‌تنها به تنظیم نور محیط کمک می‌کنند، بلکه با طراحی‌ها و مواد متنوع‌شان می‌توانند زیبایی بصری خاصی به فضای داخلی ببخشند. این وسیله در انواع ایستاده، رومیزی، دیواری و سقفی عرضه می‌شود و متناسب با سبک‌های گوناگون معماری داخلی انتخاب می‌گردد.

یکی از مهم‌ترین کاربردهای آباژور، تعدیل نور شدید لامپ و جلوگیری از ایجاد خیرگی در چشم است. نور مستقیم لامپ‌های برهنه ممکن است برای بینایی مضر باشد یا احساس ناراحتی ایجاد کند. آباژور با فیلتر کردن این نور، حالتی نرم، یکنواخت و ملایم به روشنایی محیط می‌دهد که به‌ویژه در فضاهای آرام‌بخش مانند اتاق خواب یا نشیمن اهمیت دارد. افزون‌براین، رنگ، جنس و طراحی آباژور می‌تواند بر حس‌وحال فضا تأثیرگذار باشد.

از نظر مواد به‌کاررفته، آباژورها در انواع پارچه‌ای، کاغذی، چوبی، فلزی، شیشه‌ای یا ترکیبی ساخته می‌شوند. آباژورهای پارچه‌ای با طرح‌های کلاسیک و رنگ‌های گرم بیشتر برای فضاهای سنتی یا صمیمی مناسب‌اند، در حالی که آباژورهای فلزی یا مدرن برای محیط‌های مینیمال یا صنعتی ترجیح داده می‌شوند. همین تنوع در جنس و طراحی باعث شده است که آباژورها نه فقط یک عنصر روشنایی، بلکه بخشی از شخصیت دکوراسیون داخلی محسوب شوند.

در طراحی نورپردازی یک فضا، آباژورها به‌عنوان منابع نور فرعی یا موضعی (Accent Lighting) به کار می‌روند. برخلاف نور اصلی که برای روشن کردن کل فضا استفاده می‌شود، نور آباژور معمولاً روی یک ناحیه خاص تمرکز دارد؛ مثلاً برای نور مطالعه در کنار مبل یا روشنایی لطیف روی میز کنار تخت. همین ویژگی به طراحی چندلایه‌ی نور در فضا کمک می‌کند و حس عمق و آرامش را افزایش می‌دهد.

فراتر از کاربردهای عملی، آباژور در برخی فرهنگ‌ها و سبک‌های هنری، به عنوان نمادی از ظرافت، خلوت‌گزینی یا حتی نوستالژی شناخته می‌شود. حضور یک آباژور قدیمی در اتاق ممکن است تداعی‌کننده‌ی خاطرات دوران گذشته یا گرمای یک خانه‌ی خانوادگی باشد. در سینما، ادبیات یا نقاشی، آباژور گاه به عنوان نمادی از فضای آرام و صمیمی یا حتی رازآلود به تصویر کشیده می‌شود که بر نقش هنری و مفهومی آن تأکید دارد.