از زمانی که به انگلیسی

عبارت «از زمانی که» در زبان انگلیسی به since یا from the time that ترجمه می‌شود.

عبارت «از زمانی که» یکی از ساختارهای مهم در زبان فارسی است که برای اشاره به مبدأ یک رویداد، تغییر یا وضعیت در گذشته استفاده می‌شود؛ نقطه‌ای که پس از آن، اتفاقی رخ داده یا روندی آغاز شده است. این عبارت، ماهیتی زمانی دارد و به‌صورت طبیعی در جمله‌هایی به‌کار می‌رود که میان گذشته و حال یا میان دو رویداد گذشته ارتباط برقرار می‌کنند. وقتی از «از زمانی که» استفاده می‌کنیم، معمولاً تأکید ما بر تداوم اثر یا پیامد یک اتفاق است.

در زبان انگلیسی نیز معادل این ساختار، به‌ویژه واژه‌ی since، کاربرد فراوانی دارد. برای مثال، در جمله‌ی «از زمانی که او رفت، همه چیز تغییر کرد»، معادل انگلیسی می‌تواند چنین باشد: Since he left, everything has changed. در این جمله، «since» همان نقش «از زمانی که» را بازی می‌کند و نشان می‌دهد که یک رویداد در گذشته، نقطه‌ی آغاز تغییرات بعدی بوده است. اگر بخواهیم ساختار رسمی‌تر یا دقیق‌تری به‌کار ببریم، از ترکیب from the time that نیز می‌توان بهره گرفت.

نکته‌ی مهم درباره‌ی «از زمانی که» این است که تنها به رویدادهای گذشته نمی‌پردازد، بلکه بیشتر تمرکز آن بر پیامدهایی‌ست که بعد از آن رخداد شکل گرفته‌اند. برای همین، در ترکیب با افعالی که استمرار یا تغییر را نشان می‌دهند، بسیار طبیعی و مؤثر ظاهر می‌شود. در زبان فارسی نیز این ساختار، در گفتار رسمی و غیررسمی کاربرد زیادی دارد و در روایت‌ها، خاطرات، گزارش‌ها یا تحلیل‌ها می‌تواند آغازگر بخش مهمی از معنا باشد.

گاهی «از زمانی که» می‌تواند نشانه‌ی آغاز یک تحول ذهنی یا احساسی نیز باشد. برای نمونه، در جمله‌ای مثل «از زمانی که با او آشنا شدم، نگاهم به زندگی عوض شد»، کاربرد این ساختار، فراتر از زمان‌سنجی دقیق، به نشان دادن تأثیر عمیق و درونی یک رابطه یا تجربه می‌پردازد. این نوع استفاده، بیانگر قدرت این عبارت در انتقال بار عاطفی و مفهومی است. در بسیاری از متون ادبی، «از زمانی که» در آغاز جمله‌هایی دیده می‌شود که قرار است تغییرات عاطفی یا رویدادهای سرنوشت‌ساز را روایت کنند.

«از زمانی که» تنها یک ابزار زمانی نیست، بلکه پلی‌ست میان گذشته و حال، میان رویداد و نتیجه، میان علت و اثر. این ساختار زبانی به ما اجازه می‌دهد تا درک دقیق‌تری از تسلسل اتفاقات و روابط علی‌ومعلولی داشته باشیم. چه در نوشتار رسمی و چه در مکالمات روزمره، استفاده از آن باعث غنای بیان و شفافیت بیشتر در ارتباط می‌شود.