دی به انگلیسی

معادل انگلیسی کلمه‌ی «دی»: Dey (The 10th month of the Persian calendar)

دی، دهمین ماه از سال در تقویم هجری شمسی است که از نظر زمانی با بخش‌هایی از دسامبر و ژانویه در تقویم میلادی هم‌زمان می‌شود. این ماه ۳۰ روز دارد و اولین ماه از فصل زمستان در گاه‌شماری ایرانی محسوب می‌شود. واژه‌ی «دی» ریشه در زبان اوستایی دارد و از «داثوش» به معنای «آفریدگار» گرفته شده است؛ این ماه در ایران باستان به ایزد «دی» (دادار) یا همان خدای آفریننده مرتبط بوده است.

از دیدگاه طبیعت، دی زمانی‌ست که سرمای زمستان شدت می‌گیرد. در بسیاری از مناطق ایران، دی‌ماه با بارش برف، شب‌های بلند و روزهای کوتاه همراه است. با وجود سرمای هوا، دی‌ماه با مفاهیم زیبایی چون آرامش، خلوت، شب‌نشینی‌های خانوادگی و نوشیدن دمنوش‌های گرم نیز پیوند خورده است.

یکی از مهم‌ترین و معروف‌ترین مناسبت‌های منتهی به دی، شب یلدا است که در آخرین شب آذر و آغاز دی‌ماه برگزار می‌شود. این شب که بلندترین شب سال است، در فرهنگ ایرانی نماد غلبه‌ی روشنایی بر تاریکی و آغاز روزهای بلندتر پس از شب‌های طولانی است. در بسیاری از خانواده‌ها، شب یلدا با خوردن هندوانه، انار، آجیل مخصوص، حافظ‌خوانی و دورهمی جشن گرفته می‌شود.

از نظر فرهنگی، دی‌ماه نمادی از آغاز فصل سرد، سکون طبیعت و در عین حال، فرصتی برای درون‌گرایی، بازنگری و تأمل است. در ادبیات فارسی نیز، دی‌ماه گاه نشانه‌ای از گذر عمر، رسیدن به پیری یا ورود به فصل تأمل و آرامش دانسته شده است. شاعران از این ماه برای توصیف فصول سرد زندگی یا بیان احساسات عمیق‌تر بهره گرفته‌اند.