شناسنامه به انگلیسی

کلمه‌ی «شناسنامه» در زبان انگلیسی به birth certificate ترجمه می‌شود، هرچند در برخی موارد خاص و رسمی‌تر ممکن است از اصطلاحاتی چون identity document یا personal identification document نیز استفاده شود، به‌ویژه وقتی به کارکرد شناسنامه در احراز هویت اشاره می‌شود.

شناسنامه یکی از مهم‌ترین اسناد هویتی هر فرد است که معمولاً از بدو تولد صادر می‌شود و اطلاعات پایه‌ای مانند نام و نام خانوادگی، تاریخ تولد، نام والدین، محل تولد، شماره ملی و گاهی مذهب و تابعیت را در بر دارد. این سند رسمی، اولین و بنیادی‌ترین پیوند حقوقی فرد با دولت و ساختار قانونی کشورش محسوب می‌شود. در ایران، شناسنامه نه‌فقط برای نوزادان، بلکه برای ثبت ازدواج، طلاق، تغییر نام، فوت و دیگر رویدادهای مدنی نیز به‌روزرسانی می‌شود و نقش بسیار مهمی در پیگیری حقوقی و قانونی هر فرد ایفا می‌کند.

داشتن شناسنامه به فرد امکان می‌دهد که از حقوق اجتماعی و قانونی‌اش بهره‌مند شود؛ از ثبت‌نام در مدرسه و دریافت گذرنامه گرفته تا اخذ گواهینامه رانندگی، افتتاح حساب بانکی، رأی دادن در انتخابات و اشتغال رسمی. بدون شناسنامه، فرد از نظر قانونی موجودیت کامل ندارد و در بسیاری از موارد با محرومیت از خدمات عمومی و اجتماعی روبه‌رو می‌شود. به همین دلیل، فقدان شناسنامه در برخی مناطق محروم یا در میان گروه‌های آسیب‌پذیر، به چالشی بزرگ برای عدالت اجتماعی و حقوق شهروندی تبدیل شده است.

از منظر روانی و اجتماعی نیز، شناسنامه هویتی نمادین به فرد می‌بخشد؛ گویی ورقه‌ای است که وجود فرد را به رسمیت می‌شناسد و او را در مجموعه‌ی انسانی، فرهنگی و ملی خاصی جای می‌دهد. برخی افراد هنگام تغییر نام، اصلاح جنسیت یا حتی در دوره‌های مهاجرت و تغییر تابعیت، ارتباطی عاطفی با شناسنامه‌ی خود برقرار می‌کنند یا دچار بحران هویت می‌شوند. این نشان می‌دهد که شناسنامه، فراتر از یک سند خشک و رسمی، بازتابی از مسیر زندگی، خاطرات، خانواده و تعلق یک انسان به جامعه است.