کهیر به انگلیسی

کلمه‌ی «کهیر» در زبان انگلیسی به hives یا urticaria ترجمه می‌شود.

کهیر نوعی واکنش پوستی است که به‌صورت ناگهانی بروز می‌کند و معمولاً با ایجاد لکه‌ها یا برآمدگی‌های قرمز، متورم و خارش‌دار همراه است. این عارضه می‌تواند در هر نقطه‌ای از بدن ظاهر شود و اغلب به‌صورت موقتی، ظرف چند ساعت یا چند روز از بین می‌رود. با این حال، در برخی موارد، کهیر به‌صورت مزمن و مکرر ظاهر می‌شود که در این حالت به آن «کهیر مزمن» یا chronic urticaria گفته می‌شود. این وضعیت نه‌تنها باعث ناراحتی فیزیکی، بلکه می‌تواند بر کیفیت زندگی فرد نیز تأثیر بگذارد.

کهیر معمولاً نتیجه‌ی واکنش سیستم ایمنی بدن به یک عامل تحریک‌کننده است که ممکن است شامل مواد غذایی خاص (مانند بادام‌زمینی، تخم‌مرغ، یا غذاهای دریایی)، نیش حشرات، داروها، تماس با مواد حساسیت‌زا، یا حتی دماهای شدید باشد. در برخی موارد، کهیر ممکن است بدون علت مشخصی ایجاد شود که به آن idiopathic urticaria گفته می‌شود. مکانیزم اصلی کهیر، آزاد شدن هیستامین از سلول‌های خاص پوست است که باعث گشاد شدن عروق خونی و نشت مایع به بافت‌های اطراف می‌شود—فرآیندی که ورم و خارش را ایجاد می‌کند.

از نظر ظاهری، کهیرها معمولاً به‌شکل لکه‌های برجسته و کم‌و‌بیش گرد دیده می‌شوند که ممکن است با هم ادغام شده و نواحی وسیع‌تری از پوست را بپوشانند. رنگ آن‌ها معمولاً قرمز یا صورتی است و مرکز آن ممکن است کمی رنگ‌پریده‌تر باشد. خارش، سوزش یا احساس گزگز از جمله علائم شایع همراه با کهیر است. در موارد شدیدتر، کهیر ممکن است با علائمی مانند تورم لب‌ها، زبان یا گلو، مشکل در تنفس یا افت فشار خون همراه شود که نیازمند مداخله‌ی فوری پزشکی است—و در این حالت، احتمال شوک آنافیلاکتیک مطرح می‌شود.

درمان کهیر بسته به شدت و علت آن متفاوت است. در موارد خفیف، استفاده از آنتی‌هیستامین‌های بدون نسخه مانند لوراتادین یا ستیریزین می‌تواند مؤثر باشد. در موارد مزمن یا شدید، پزشک ممکن است داروهای قوی‌تری مانند آنتی‌هیستامین‌های تجویزی، کورتیکواستروئیدها یا داروهای سرکوب‌کننده‌ی سیستم ایمنی تجویز کند. همچنین، شناسایی و پرهیز از عوامل محرک نقش مهمی در کنترل کهیر دارد. رعایت رژیم غذایی مناسب، دوری از استرس، و ثبت دقیق موارد بروز کهیر (مثلاً در یک دفترچه‌ی روزانه) به یافتن علت زمینه‌ای کمک می‌کند.

کهیر نه‌فقط یک مشکل پوستی، بلکه یک نشانه‌ی سیستمیک از حساسیت یا واکنش داخلی بدن به شرایط محیطی یا درونی است. در بسیاری از موارد، کهیر پس از مدتی خودبه‌خود از بین می‌رود و با مدیریت مناسب، قابل کنترل است. با این حال، آگاهی از علائم هشداردهنده و مراجعه‌ی به‌موقع به پزشک در مواقع ضروری، برای پیشگیری از بروز عوارض جدی ضروری است. این عارضه، هرچند در نگاه اول ساده به‌نظر می‌رسد، می‌تواند در برخی موارد هشداردهنده‌ای برای وضعیت ایمنی بدن باشد.