الهه به انگلیسی

کلمه‌ی «الهه» در زبان انگلیسی به goddess ترجمه می‌شود.

«الهه» به معنی زن الهی یا فرشته‌ای است که در فرهنگ‌ها و اسطوره‌های مختلف به عنوان مظهر قدرت، زیبایی، باروری، حکمت یا سایر صفات متعالی شناخته می‌شود. این واژه در ادبیات و فرهنگ ایران باستان و دیگر تمدن‌های جهان جایگاه ویژه‌ای دارد و به نمادی از نیروی الهی زنانه اشاره می‌کند. در زبان فارسی، «الهه» علاوه بر کاربرد دینی، در بیان احساسات زیبا و ارزشمند به کار می‌رود و گاهی به صورت استعاره‌ای برای اشاره به زنان برجسته یا زیبا به کار می‌رود.

از نظر تاریخی، الهه‌ها در اساطیر مختلف مانند الهه آناهیتا در ایران، الهه آتنا در یونان، الهه ایزیس در مصر و بسیاری دیگر، نقش مهمی در روایت‌های دینی و فرهنگی داشته‌اند. آن‌ها معمولاً به عنوان نیروهای محافظ، مادران زمین، یا نمادهای حکمت و قدرت شناخته می‌شدند و پرستش و احترام ویژه‌ای به آن‌ها می‌شد. این مفاهیم نشان‌دهنده نگاه تقدسی به انرژی‌ها و جنبه‌های زنانه در جهان است.

در فرهنگ ایرانی، الهه آناهیتا به عنوان الهه آب، باروری و پاکی شناخته می‌شود و در تاریخ باستان جایگاه ویژه‌ای داشته است. نقوش و داستان‌های مربوط به الهه‌ها در هنر و ادبیات ایران به چشم می‌خورند و تاثیر آن‌ها بر فرهنگ و اندیشه‌ی مردم ملموس است. این الهه‌ها نشان‌دهنده توازن بین نیروی زنانه و مردانه در جهان هستند.

از نظر ادبیات معاصر، «الهه» گاهی به عنوان استعاره‌ای برای توصیف زنان زیبا، قدرتمند و الهام‌بخش به کار می‌رود. این واژه بار معنایی مثبت و جذابی دارد و می‌تواند نمایانگر شخصیت‌هایی باشد که جاذبه، توانایی و شکوه خاصی دارند.

«الهه» مفهومی است که با فرهنگ، هنر، اسطوره، مذهب و زیبایی آمیخته شده و نمادی از نیروی زنانه‌ی مقدس در تاریخ و زندگی انسان‌ها به شمار می‌آید. این واژه در زبان فارسی و دیگر زبان‌ها، یادآور جنبه‌های مختلف زنانه در فرهنگ‌های گوناگون است و همچنان جایگاهی مهم و محترم دارد.

اسم «الهه» یکی از نام‌های پرشکوه، زنانه و باستانی در زبان فارسی است که ریشه‌ای در فرهنگ‌های کهن، به‌ویژه اساطیر ایرانی و یونانی دارد. واژه‌ی «الهه» به معنای "زنِ خدایی" یا "رب‌النوع زن" است و به موجودی مقدس، قدرتمند، و معنوی اشاره دارد که نماد زیبایی، عشق، خرد، باروری یا طبیعت در فرهنگ‌ها و اساطیر مختلف بوده است. این اسم از نظر آوایی نیز لطافت و عظمت را هم‌زمان در خود دارد.

در زبان انگلیسی، معادل مستقیم اسم «الهه»، واژه‌ی "Goddess" است. این کلمه دقیقاً به معنای "رب‌النوع مؤنث" است و در فرهنگ‌های غربی نیز با مفاهیمی مانند beauty، divine femininity، wisdom، و power همراه است. در ادبیات و هنر غربی نیز نام‌هایی چون آتنا، آفرودیت یا هرا به عنوان الهه‌های عشق، جنگ، خرد یا مادری شناخته می‌شوند.

در فرهنگ ایرانی، اسم «الهه» معمولاً تداعی‌گر زنی با ویژگی‌های خاص، نیرومند، لطیف و تأثیرگذار است. بسیاری آن را نامی با پرستیژ، معنوی و شاعرانه می‌دانند که می‌تواند حامل مفاهیمی مثل زیبایی، قدرت درونی، استقلال و وقار باشد. در اشعار و ادبیات، واژه‌ی «الهه» گاه به صورت نمادین برای توصیف معشوق، یا حتی الهام‌بخش شعر و موسیقی به‌کار می‌رود (مانند «الهه‌ی ناز» در موسیقی کلاسیک ایرانی).