ختنه به انگلیسی

کلمه‌ی «ختنه» در زبان انگلیسی به circumcision ترجمه می‌شود.

ختنه عملی جراحی است که در آن پوست اضافه‌ی ناحیه‌ی سر آلت تناسلی مردان (پوست‌پیش‌آبراه) برداشته می‌شود. این عمل از دوران باستان تاکنون در فرهنگ‌ها و ادیان مختلف، به‌ویژه در یهودیت، اسلام، و برخی جوامع آفریقایی و آسیایی، به‌عنوان یک سنت مذهبی، فرهنگی یا بهداشتی انجام می‌شود.

از منظر پزشکی، ختنه می‌تواند مزایایی از جمله کاهش خطر عفونت‌های ادراری در دوران نوزادی، پیشگیری از برخی بیماری‌های مقاربتی و کاهش احتمال التهاب پوست ناحیه تناسلی را به همراه داشته باشد. همچنین برخی تحقیقات نشان داده‌اند که احتمال ابتلا به سرطان آلت در مردان ختنه‌نشده اندکی بیشتر است. با این حال، ختنه مانند هر عمل جراحی دیگری دارای ریسک‌هایی مانند خونریزی، عفونت و درد پس از عمل است، و در برخی جوامع غربی موضوعی بحث‌برانگیز و مورد نقد بوده است، به‌خصوص وقتی بدون رضایت شخص و در دوران نوزادی انجام می‌شود.

در فرهنگ‌های مختلف، ختنه فراتر از جنبه‌ی فیزیولوژیکی، مفهومی اجتماعی و گاه آیینی دارد. در برخی جوامع آفریقایی، ختنه بخشی از مراسم ورود به بزرگسالی است و طی جشن‌ها و آیین‌های سنتی برگزار می‌شود. در این موارد، این عمل بخشی از هویت قومی یا دینی افراد به شمار می‌رود و گاه حتی نشانگر پیوند با جامعه، نیاکان و سنت‌های دیرینه است.

با وجود ریشه‌های مذهبی و تاریخی عمیق ختنه، امروزه نگاه‌ها به آن بسیار متنوع شده است. در کشورهای غربی، برخی از والدین بنا به دلایل پزشکی یا فرهنگی تصمیم به انجام ختنه می‌گیرند، در حالی‌که دیگران آن را امری غیرضروری یا حتی ناقض حقوق کودک می‌دانند. این تنوع دیدگاه‌ها نشان‌دهنده‌ی پیچیدگی بحث درباره‌ی ختنه است؛ عملی که هم‌زمان به حوزه‌ی دین، پزشکی، فرهنگ و حقوق فردی تعلق دارد.