سفیداب به انگلیسی

کلمه‌ی «سفیداب» در معنای پودر سفیدرنگ برای آرایش یا نظافت پوست، در زبان انگلیسی معمولاً به "white powder" یا در موارد خاص به "cosmetic white powder" ترجمه می‌شود.

اگر منظور از سفیداب، نوع سنتی آن باشد که برای تمیز کردن پوست یا روش‌های زیبایی سنتی به کار می‌رود، معادل دقیق‌تر آن می‌تواند "traditional whitening powder" یا بسته به ترکیبش، "lead-based face powder" یا "natural exfoliating powder" باشد.

سفیداب یکی از فرآورده‌های سنتی مراقبت از پوست در فرهنگ‌های شرقی، به‌ویژه در ایران و هند و کشورهای اطراف بوده است. این ماده به شکل پودری سفیدرنگ، از ترکیباتی مانند سرب سفید، خاک سفید، یا پودر کائولین (خاک چینی) تهیه می‌شد و در گذشته برای روشن کردن پوست، پاک‌سازی آن، و آرایش صورت استفاده فراوانی داشت. در طب سنتی و حمام‌های عمومی ایران، سفیداب کاربرد گسترده‌ای داشت و گاهی با کیسه‌ی حمام همراه می‌شد تا سلول‌های مرده‌ی پوست را جدا کرده و پوست را نرم‌تر کند.

در حوزه‌ی آرایشی، سفیداب نوعی پیش‌ساز تاریخی کرم پودرها و پنکیک‌های امروزی به حساب می‌آید. زنان در دوره‌های مختلف، به‌ویژه در دوران قاجار و پیش از آن، از سفیداب برای پوشاندن لکه‌های صورت، روشن کردن پوست، و ایجاد جلوه‌ای خاص در آرایش استفاده می‌کردند. گاهی این پودرها با رنگ‌های طبیعی مانند گل‌سرخ، حنا یا زعفران ترکیب می‌شد تا جلوه‌ای بیشتر به صورت ببخشد.

اما با گذر زمان و پیشرفت علم پزشکی، مشخص شد که بسیاری از انواع سفیداب‌های قدیمی، به‌ویژه آن‌هایی که حاوی سرب سفید بودند، برای سلامتی مضر هستند. سرب می‌تواند به‌تدریج از راه پوست جذب شده و منجر به مسمومیت مزمن، آسیب عصبی، و مشکلات کلیوی شود. به همین دلیل، استفاده از ترکیبات سرب‌دار در لوازم آرایشی امروزه ممنوع شده است. در عوض، سفیداب‌های امروزی اگر تولید شوند، معمولاً از مواد معدنی بی‌ضرر مانند کائولین یا تالک خالص تهیه می‌گردند.

از جنبه‌ی فرهنگی، سفیداب نمادی از زیبایی سنتی، نظافت، و رسم‌های قدیمی حمام‌رفتن در فرهنگ ایرانی به‌شمار می‌آید. بسیاری از مادربزرگ‌ها هنوز خاطره‌ی سفیداب زدن در حمام‌های عمومی یا در حیاط خانه را نقل می‌کنند. این واژه در ادبیات نیز گاهی به کنایه از پوست سفید، طراوت یا پاکی صورت به کار رفته است. مثلاً ممکن است گفته شود: «چهره‌اش چون سفیداب می‌درخشید»؛ یعنی بسیار پاک، روشن و چشم‌نواز بود.

در دنیای مدرن، مفاهیمی مثل سفیداب در قالب‌های جدیدی مانند ماسک‌های صورت، لایه‌بردارهای طبیعی، یا کرم‌های روشن‌کننده بازتعریف شده‌اند. اما واژه‌ی «سفیداب» همچنان در زبان عامیانه و خاطره‌های فرهنگی ایرانی، رنگ و بوی سنت، زیبایی بومی، و ساده‌زیستی دارد.