لثه به انگلیسی

کلمه‌ی «لثه» در زبان انگلیسی به gum ترجمه می‌شود.

لثه بافتی نرم، صورتی‌رنگ و حساس است که دندان‌ها را در بر می‌گیرد و آن‌ها را در جای خود نگه می‌دارد. این بافت در واقع بخشی از سیستم نگهدارنده‌ی دندان‌ها (پریودنشیوم) است و نقش حیاتی در سلامت دهان و دندان ایفا می‌کند. لثه‌ها نه‌تنها دندان‌ها را احاطه کرده و از آن‌ها در برابر میکروب‌ها محافظت می‌کنند، بلکه در فرآیند جویدن و صحبت‌کردن نیز مشارکت دارند. سلامت لثه نشانه‌ی مهمی از سلامت کلی دهان و بدن است.

لثه‌ها در حالت طبیعی باید رنگ صورتی ملایم، با سطحی سفت و بدون خونریزی داشته باشند. اما در صورت عدم رعایت بهداشت دهان، ممکن است با مشکلاتی چون التهاب، قرمزی، تورم و حتی خونریزی مواجه شوند؛ وضعیتی که به آن «ژنژیویت» یا التهاب لثه گفته می‌شود. اگر این التهاب به موقع درمان نشود، ممکن است پیشرفت کرده و به «پریودنتیت» تبدیل شود؛ بیماری‌ای که می‌تواند منجر به عقب‌رفتگی لثه، لق‌شدن دندان و در نهایت از دست‌دادن دندان‌ها شود.

برای حفظ سلامت لثه، رعایت بهداشت دهان اهمیت بسیار دارد؛ از جمله مسواک‌زدن روزانه با دقت، استفاده از نخ دندان، مراجعه منظم به دندان‌پزشک و پرهیز از مصرف دخانیات. تغذیه‌ی سالم نیز نقش مؤثری در پیشگیری از بیماری‌های لثه دارد، زیرا ویتامین‌هایی مانند C و D به تقویت بافت لثه کمک می‌کنند. جالب است بدانید برخی بیماری‌های عمومی بدن مانند دیابت یا بیماری‌های قلبی می‌توانند بر سلامت لثه تأثیر بگذارند و بالعکس، بیماری‌های لثه نیز ممکن است زمینه‌ساز مشکلات جدی‌تری در بدن شوند.

لثه چیزی بیش از یک بافت اطراف دندان است. آن‌ها محافظان خاموش دندان‌های ما هستند؛ بی‌صدا کار می‌کنند، اما نقش پررنگی در سلامت، زیبایی لبخند و کیفیت زندگی ایفا می‌کنند. رسیدگی به لثه یعنی توجه به پایه‌ای‌ترین عنصر لبخند ما.

شکل درست این واژه «لثه» است. «لثه» به بافت نرم و گوشتی اطراف دندان‌ها گفته می‌شود که در زبان پزشکی و فارسی معیار به همین صورت نوشته و تلفظ می‌شود.

«لسه» در نوشتار رسمی و درست‌نویسی به‌کار نمی‌رود.