پول دوست به انگلیسی

کلمه‌ی «پول‌دوست» در زبان انگلیسی به money-loving یا money-oriented ترجمه می‌شود. در زبان رسمی و ادبی، واژه‌هایی مانند materialistic (مادی‌گرا) یا avaricious (طمع‌کار) نیز می‌توانند بسته به بار معنایی، معادل مناسبی باشند.

«پول‌دوست» به شخصی گفته می‌شود که علاقه‌ی شدید و چشم‌گیری به پول و ثروت دارد و اغلب تمایل دارد همه‌چیز را از منظر مالی بسنجد. این ویژگی می‌تواند در برخی افراد به‌صورت تمایل ساده به امنیت مالی ظاهر شود، اما در موارد افراطی ممکن است به حرص، طمع و حتی بی‌توجهی به ارزش‌های انسانی منجر شود. از این‌رو، بار معنایی این واژه در بیشتر موارد منفی است و شخص پول‌دوست را به عنوان فردی خودمحور و مادی‌گرا به تصویر می‌کشد.

افراد پول‌دوست معمولاً اهداف زندگی خود را حول محور ثروت‌اندوزی تنظیم می‌کنند. آن‌ها ممکن است زمان، انرژی و حتی روابط انسانی خود را قربانی کنند تا به سود مالی بیشتری برسند. برای چنین افرادی، موفقیت بیشتر در میزان درآمد، سرمایه‌گذاری یا دارایی خلاصه می‌شود و مفاهیمی مانند رضایت درونی، آرامش، یا معنای زندگی جایگاه کم‌تری دارند. در برخی فرهنگ‌ها و جوامع که مصرف‌گرایی بر آن‌ها حاکم است، پول‌دوستی به شکل ارزش اجتماعی ظاهر می‌شود و افراد ثروتمند مورد تحسین قرار می‌گیرند، حتی اگر روش‌های رسیدن به ثروت آن‌ها اخلاقی نباشد.

در آثار ادبی و سینمایی، شخصیت‌های پول‌دوست اغلب به‌عنوان افرادی نمایش داده می‌شوند که درگیر دنیای بیرحم رقابت مالی هستند. گاهی اوقات، این افراد با پیامدهای روحی و اخلاقی رفتار خود مواجه می‌شوند و دچار بحران‌های شخصیتی می‌گردند. از سوی دیگر، در برخی آثار، پول‌دوستی به‌عنوان واقع‌گرایی اقتصادی تصویر می‌شود و نویسنده تلاش می‌کند مخاطب را به درک چرایی این گرایش سوق دهد.

باید توجه داشت که علاقه به پول به‌خودی‌خود نه ناپسند است و نه شایسته‌ی نکوهش؛ بلکه آن‌چه مرز بین «علاقه‌مندی» و «افراط» را تعیین می‌کند، رفتارها، انتخاب‌ها و ارزش‌هایی است که فرد در مسیر زندگی خود دنبال می‌کند. پول‌دوستی زمانی خطرناک می‌شود که انسانیت، همدلی، صداقت و روابط اصیل فدای کسب مال شود؛ و درست در همین نقطه است که این واژه، از یک ویژگی شخصیتی به یک هشدار اخلاقی تبدیل می‌گردد.