Fair Number (of)

کلمه‌ی fair number (of) در زبان فارسی به «تعداد قابل توجهی (از)» یا «تعداد نسبتاً زیادی (از)» ترجمه می‌شود.

اصطلاح fair number (of) برای اشاره به مقداری از چیزی به کار می‌رود که نه کم باشد و نه زیاد، بلکه در حد متوسط یا قابل توجهی باشد. این عبارت معمولاً برای بیان وجود تعداد مناسبی از اشیاء، افراد یا واحدها استفاده می‌شود و نوعی تعادل بین کمیت و اهمیت را نشان می‌دهد.

در متون رسمی و نوشتاری، به ویژه زمانی که قصد داریم بدون ارائه عدد دقیق به وجود مقدار قابل اعتنایی از چیزی اشاره کنیم، از عبارت fair number of بهره می‌گیریم. این اصطلاح به خواننده یا شنونده کمک می‌کند تا تصور مناسبی از حجم موضوع پیدا کند، بدون اینکه به جزئیات عددی دقیق پرداخته شود.

از نظر کاربردی، fair number می‌تواند نشان‌دهنده‌ی یک گروه از افراد، اشیاء، یا مواردی باشد که به اندازه‌ای قابل توجه در یک زمینه حضور دارند. به عنوان مثال، در گزارش‌های کاری یا علمی ممکن است گفته شود: «There was a fair number of participants in the study» که به معنی «تعداد قابل توجهی شرکت‌کننده در مطالعه حضور داشتند» است.

این عبارت معمولاً بار مثبت یا خنثی دارد و تأکید بر وجود مقدار کافی یا معقولی از مورد بحث است. البته fair number با عبارات «a lot of» یا «many» متفاوت است که نشان‌دهنده حجم بسیار زیاد هستند؛ fair number بیشتر بر میانه‌روی و تعادل تاکید دارد.

در مکالمات روزمره نیز، استفاده از fair number می‌تواند نشان‌دهنده‌ی توجه گوینده به میزان و کیفیت باشد و به طور غیررسمی بیانگر این است که مقدار موجود قابل توجه است اما نه به حدی که بزرگ یا بیش از حد محسوب شود.

fair number به عنوان یک عبارت توصیفی در زبان انگلیسی کاربرد گسترده‌ای دارد و در بسیاری از زمینه‌ها می‌تواند جایگزین مناسبی برای بیان مقدار متوسط یا قابل توجه به شمار آید، بدون اینکه نیاز به دقت عددی باشد.