الهه به انگلیسی

اسم «الهه» یکی از نام‌های پرشکوه، زنانه و باستانی در زبان فارسی است که ریشه‌ای در فرهنگ‌های کهن، به‌ویژه اساطیر ایرانی و یونانی دارد. واژه‌ی «الهه» به معنای "زنِ خدایی" یا "رب‌النوع زن" است و به موجودی مقدس، قدرتمند، و معنوی اشاره دارد که نماد زیبایی، عشق، خرد، باروری یا طبیعت در فرهنگ‌ها و اساطیر مختلف بوده است. این اسم از نظر آوایی نیز لطافت و عظمت را هم‌زمان در خود دارد.

در زبان انگلیسی، معادل مستقیم اسم «الهه»، واژه‌ی "Goddess" است. این کلمه دقیقاً به معنای "رب‌النوع مؤنث" است و در فرهنگ‌های غربی نیز با مفاهیمی مانند beauty، divine femininity، wisdom، و power همراه است. در ادبیات و هنر غربی نیز نام‌هایی چون آتنا، آفرودیت یا هرا به عنوان الهه‌های عشق، جنگ، خرد یا مادری شناخته می‌شوند.

در فرهنگ ایرانی، اسم «الهه» معمولاً تداعی‌گر زنی با ویژگی‌های خاص، نیرومند، لطیف و تأثیرگذار است. بسیاری آن را نامی با پرستیژ، معنوی و شاعرانه می‌دانند که می‌تواند حامل مفاهیمی مثل زیبایی، قدرت درونی، استقلال و وقار باشد. در اشعار و ادبیات، واژه‌ی «الهه» گاه به صورت نمادین برای توصیف معشوق، یا حتی الهام‌بخش شعر و موسیقی به‌کار می‌رود (مانند «الهه‌ی ناز» در موسیقی کلاسیک ایرانی).