مومیایی به انگلیسی

کلمه‌ی «مومیایی» در زبان انگلیسی به mummy ترجمه می‌شود.

مومیایی به جسدی گفته می‌شود که به‌طور طبیعی یا مصنوعی از تجزیه شدن حفظ شده باشد. این فرایند معمولاً با خشک‌کردن، استفاده از مواد نگهدارنده یا جدا کردن اندام‌های داخلی انجام می‌شود. در بسیاری از فرهنگ‌ها، مومیایی‌کردن روشی برای حفظ جسد مردگان برای مدت طولانی‌تر و نشانه‌ای از احترام یا باور به زندگی پس از مرگ بوده است.

مشهورترین نمونه‌های مومیایی‌شده مربوط به تمدن مصر باستان است، جایی که مومیایی‌کردن با آداب و رسوم خاصی همراه بود. مصریان باستان اعتقاد داشتند که روح فرد پس از مرگ به بدن بازمی‌گردد، بنابراین حفظ بدن اهمیت زیادی داشت. آن‌ها اندام‌های داخلی را خارج کرده، بدن را با نمک خشک می‌کردند و سپس در پارچه‌هایی پیچیده، در تابوت‌هایی باشکوه دفن می‌کردند. این مومیایی‌ها اغلب با اشیای قیمتی، غذا، و کتیبه‌هایی برای همراهی در جهان پس از مرگ دفن می‌شدند.

مومیایی‌ها فقط به مصر محدود نمی‌شوند؛ در فرهنگ‌هایی مانند تمدن‌های پیشاکلمبی در آمریکای جنوبی، چین، تبت و حتی برخی نقاط اروپا نیز نمونه‌هایی از مومیایی‌های طبیعی یا عمدی کشف شده‌اند. در برخی موارد، شرایط محیطی مانند سرما، خشکی یا کمبود اکسیژن به‌طور طبیعی باعث مومیایی‌شدن جسد شده است.

در دنیای امروز، مومیایی‌ها منبع مهمی برای پژوهش‌های علمی، باستان‌شناسی و پزشکی هستند و از طریق آن‌ها می‌توان اطلاعاتی درباره‌ی سبک زندگی، بیماری‌ها، آداب تدفین و حتی تغذیه‌ی مردم گذشته به‌دست آورد.

همچنین در فرهنگ عامه و سینما، مومیایی‌ها به عنوان موجوداتی اسرارآمیز یا ترسناک در داستان‌ها و فیلم‌های فانتزی و ترسناک ظاهر شده‌اند.