چیپس به انگلیسی

کلمه‌ی «چیپس» در زبان انگلیسی به chips (در بریتانیایی) و potato chips (در آمریکایی) ترجمه می‌شود.

چیپس یکی از محبوب‌ترین خوراکی‌های فرآوری‌شده در جهان است که عمدتاً از برش‌های نازک سیب‌زمینی تهیه می‌شود. این برش‌ها یا به‌صورت سرخ‌شده در روغن داغ یا گاهی پخته‌شده در فر، تهیه شده و سپس با افزودنی‌هایی مانند نمک، ادویه، پنیر، فلفل یا طعم‌دهنده‌های گوناگون مزه‌دار می‌شوند. چیپس به‌واسطه‌ی بافت ترد و طعم اعتیادآور خود، به یکی از اجزای ثابت میان‌وعده‌ها، دورهمی‌ها و مهمانی‌ها تبدیل شده است.

پیدایش چیپس به قرن نوزدهم در آمریکا بازمی‌گردد. گفته می‌شود که اولین‌بار توسط یک سرآشپز به‌نام جورج کرام در پاسخ به اعتراض یکی از مشتریان درباره‌ی ضخامت سیب‌زمینی‌های سرخ‌شده، چیپس اختراع شد. این اسنک به‌سرعت محبوب شد و در دهه‌های بعد به‌صورت صنعتی در سراسر جهان تولید و توزیع شد. امروزه شرکت‌های متعددی در کشورهای مختلف، چیپس را در طعم‌ها و بسته‌بندی‌های متنوع به بازار عرضه می‌کنند.

چیپس تنها به چیپس سیب‌زمینی محدود نمی‌شود. انواعی از چیپس‌ها نیز با مواد اولیه دیگری مانند سیب‌زمینی شیرین، چغندر، هویج، موز سبز یا حتی کلم تهیه می‌شوند که گاه برای ایجاد تنوع طعمی یا افزایش ارزش غذایی تولید می‌گردند. با رشد آگاهی تغذیه‌ای مردم، چیپس‌های کم‌چرب، بدون نمک یا بدون گلوتن نیز جای خود را در بازار پیدا کرده‌اند و به‌عنوان گزینه‌های سالم‌تر مطرح می‌شوند.

در عین حال، مصرف بیش‌از‌حد چیپس به‌دلیل میزان بالای چربی، نمک و افزودنی‌های مصنوعی می‌تواند پیامدهایی منفی برای سلامت داشته باشد. متخصصان تغذیه توصیه می‌کنند که چیپس به‌عنوان یک خوراکی تفننی و نه بخشی از رژیم غذایی روزانه مصرف شود. تولیدکنندگان نیز با توجه به این نگرانی‌ها تلاش کرده‌اند دستورالعمل‌های سالم‌تری برای تولید این محصول ارائه دهند.

چیپس به یکی از عناصر فرهنگی در دنیای مدرن تبدیل شده است. از تبلیغات جذاب برندهای مطرح گرفته تا حضور پررنگ آن در فیلم‌ها، سفرها و دورهمی‌های خانوادگی، چیپس نمادی از لذت، تفریح و سبک زندگی سریع امروز محسوب می‌شود. با وجود ساده‌بودن مواد اولیه‌اش، این خوراکی خوشمزه توانسته است جایگاهی پایدار در قلب و عادت‌های غذایی بسیاری از مردم دنیا پیدا کند.