حیله‌گر به انگلیسی

کلمه‌ی «حیله‌گر» در زبان انگلیسی به "cunning" یا "crafty" ترجمه می‌شود.

«حیله‌گر» واژه‌ای است که به فردی اشاره دارد که با استفاده از نیرنگ، تدبیر و ترفندهای زیرکانه، برای رسیدن به اهداف خود اقدام می‌کند. این صفت غالباً بار معنایی منفی دارد و نشان‌دهنده‌ی استفاده‌ی ناپسند یا غیرصادقانه از هوش و مهارت‌های فکری است. با این حال، در برخی موارد، حیله‌گری می‌تواند به عنوان نشانه‌ی هوشمندی و توانایی حل مسئله در شرایط دشوار تعبیر شود؛ البته این معنا بسته به زمینه و نیت فرد متفاوت است.

از منظر رفتاری، حیله‌گر شخصی است که می‌تواند به خوبی شرایط را تحلیل کند و از نقاط ضعف دیگران یا موقعیت‌ها بهره ببرد. این ویژگی باعث می‌شود که او در بسیاری از موقعیت‌های رقابتی یا پیچیده موفق باشد، اما در عین حال می‌تواند موجب بی‌اعتمادی و بدنامی شود. افراد حیله‌گر معمولاً به‌گونه‌ای رفتار می‌کنند که اهدافشان پنهان بماند و دیگران را به اشتباه بیندازند.

در روابط اجتماعی، حیله‌گری می‌تواند باعث بروز مشکلاتی شود، زیرا اعتماد و صداقت اساس تعاملات انسانی است. وقتی فردی به حیله‌گری متوسل می‌شود، ممکن است روابط دوستی، کاری یا خانوادگی خود را به خطر بیندازد. با این وجود، بعضی فرهنگ‌ها و داستان‌های محلی، شخصیت‌های حیله‌گر را به عنوان نماد ذکاوت و بقا در شرایط سخت معرفی می‌کنند؛ مانند شخصیت‌های داستانی که با زیرکی بر مشکلات غلبه می‌کنند.

از نظر روان‌شناسی، رفتار حیله‌گرانه ممکن است ناشی از نیاز به کنترل، ترس از شکست یا ناتوانی در مقابله با چالش‌ها به شیوه‌ای صادقانه باشد. این رفتار می‌تواند یک استراتژی دفاعی باشد که فرد برای حفظ موقعیت یا کسب مزیت از آن استفاده می‌کند. اما در بلندمدت، این شیوه‌ی برخورد، هم به خود فرد و هم به دیگران آسیب می‌رساند و موجب انزوای اجتماعی می‌شود.

«حیله‌گر» مفهومی پیچیده و چندوجهی است که می‌تواند در یک طرف نشانه‌ی هوش و تدبیر باشد و در سوی دیگر نشان‌دهنده‌ی ناپسندی و خیانت اخلاقی. شناخت دقیق این ویژگی و تمایز میان زیرکی مثبت و حیله‌گری منفی، برای تحلیل رفتارهای انسانی و تعاملات اجتماعی اهمیت زیادی دارد.