خورش به انگلیسی

کلمه‌ی «خورش» در زبان انگلیسی به stew ترجمه می‌شود.

خورش نوعی غذای سنتی ایرانی است که از ترکیب مواد مختلفی مانند گوشت، سبزیجات، حبوبات و ادویه‌ها تهیه می‌شود و به صورت پخته شده در مایع غلیظ و خوش‌طعم سرو می‌گردد. این غذا معمولاً به همراه برنج خوراکی اصلی سفره‌های ایرانی است و در فرهنگ غذایی ایران جایگاه ویژه‌ای دارد. طعم و عطر خورش به دلیل استفاده از ترکیبات متنوع و روش پخت آرام و طولانی، بسیار مطبوع و دلنشین است.

در تهیه خورش، مواد اولیه در قابلمه‌ای با حرارت ملایم و به مدت طولانی پخته می‌شوند تا طعم‌ها به خوبی در هم آمیخته و غذا به حالت غلیظ و نرم برسد. هر نوع خورش با ترکیبات خاص خود شناخته می‌شود؛ برای مثال خورش قورمه‌سبزی با سبزیجات معطر و لوبیا قرمز، خورش فسنجان با رب انار و گردو، و خورش بادمجان با بادمجان و گوجه‌فرنگی از معروف‌ترین انواع خورش‌ها هستند.

خورش علاوه بر نقش مهم در سفره‌های خانوادگی، بخشی از مهمانی‌ها و جشن‌های ایرانی نیز محسوب می‌شود و تهیه آن گاه به عنوان هنری آشپزی با جزئیات و ظرافت‌های خاص شناخته می‌شود. این غذا نمادی از فرهنگ و سنت‌های غذایی ایران است و به نوعی نمایانگر ذائقه و سبک زندگی مردم این منطقه می‌باشد.

از نظر تغذیه‌ای، خورش به دلیل ترکیبات متنوع خود منبع خوبی از پروتئین، ویتامین‌ها و مواد معدنی است و می‌تواند بخشی از رژیم غذایی متعادل باشد. استفاده از سبزیجات تازه و ادویه‌های طبیعی در تهیه خورش، به بهبود طعم و ارزش غذایی آن کمک می‌کند و این ویژگی‌ها موجب محبوبیت آن در بین مردم شده است.

 خورش نمونه‌ای از غذاهای سنتی است که به خوبی ترکیب هنر آشپزی، فرهنگ و تغذیه سالم را به نمایش می‌گذارد. این غذا نه تنها غذایی لذیذ و خوش‌طعم است، بلکه بخشی از هویت فرهنگی ایرانیان را تشکیل می‌دهد و انتقال آن از نسلی به نسل دیگر، حفظ بخشی از میراث فرهنگی این سرزمین به شمار می‌رود.