تبهکار به انگلیسی

کلمه‌ی «تبهکار» در زبان انگلیسی به criminal یا offender ترجمه می‌شود.

تبهکار واژه‌ای است که به فردی اطلاق می‌شود که مرتکب عملی خلاف قانون شده و به عنوان ناقض نظم و امنیت اجتماعی شناخته می‌شود. این اصطلاح بار معنایی منفی و جدی دارد و معمولاً به کسانی اشاره دارد که رفتارهای مجرمانه انجام داده‌اند، مانند سرقت، قتل، کلاهبرداری، یا جرایم دیگر که امنیت و آرامش جامعه را تهدید می‌کنند. در ادبیات و گفتار روزمره، تبهکار نمادی از آنچنان شخصیتی است که خارج از قوانین و هنجارهای پذیرفته‌شده جامعه عمل می‌کند و باعث ایجاد اضطراب، ترس یا آسیب می‌شود.

از دیدگاه حقوقی، تبهکار به کسی گفته می‌شود که جرمی را به‌طور رسمی به او نسبت داده‌اند و در دادگاه محکوم شده یا در حال رسیدگی به جرم است. هرچند که تعریف جرم و تبهکاری در نظام‌های حقوقی مختلف ممکن است تفاوت‌هایی داشته باشد، اما در تمامی آنها، تبهکار فردی است که قوانین وضع‌شده توسط جامعه را نقض کرده و به سبب آن مسئولیت حقوقی و کیفری دارد. این فرد ممکن است تحت پیگرد قانونی قرار گیرد و با مجازات‌هایی همچون زندان، جریمه یا سایر اقدامات تأدیبی مواجه شود.

از منظر روان‌شناختی و جامعه‌شناسی، مطالعه تبهکاران و انگیزه‌های آنها اهمیت فراوانی دارد. عوامل متعددی می‌توانند در گرایش فرد به رفتارهای تبهکارانه نقش داشته باشند؛ از جمله فقر، بیکاری، نابرابری‌های اجتماعی، مشکلات خانوادگی، اختلالات روانی، و تأثیر محیط‌های پرخطر. فهم این عوامل به جامعه کمک می‌کند تا راهکارهای مؤثرتری برای پیشگیری از جرم، اصلاح و بازتوانی تبهکاران ارائه دهد و امنیت اجتماعی را ارتقا بخشد.

در ادبیات و فرهنگ عامه، تبهکاران اغلب به شکل‌های گوناگونی تصویر شده‌اند؛ از شخصیت‌های شرور و منفور گرفته تا افرادی پیچیده با انگیزه‌ها و داستان‌های شخصی خاص. این تصاویر گاه جنبه‌های اخلاقی و فلسفی عمیقی را مطرح می‌کنند، مانند سوالات مربوط به ماهیت شرارت، عدالت، و امکان اصلاح. فیلم‌ها، رمان‌ها، و نمایشنامه‌ها بارها به بررسی زندگی تبهکاران و تأثیرات اعمالشان پرداخته‌اند و مخاطبان را به تفکر در مورد این موضوعات دعوت کرده‌اند.

واژه‌ی تبهکار فراتر از یک برچسب ساده است و نشان‌دهنده‌ی نقض نظم، بی‌عدالتی و آسیب به بستر اجتماعی است. جامعه برای حفظ امنیت و عدالت، نیازمند شناخت دقیق تبهکاران و عوامل مؤثر در رفتارهای آنان است تا بتواند راه‌حل‌هایی پایدار و انسانی برای مقابله با جرم و تأمین آرامش همگان ارائه دهد.