شکرگزاری کردن به انگلیسی

کلمه‌ی «شکرگزاری کردن» در زبان انگلیسی به "to give thanks" یا "to be grateful" ترجمه می‌شود. همچنین بسته به بافت معنایی می‌توان از "gratitude" (اسم) یا "thankfulness" هم استفاده کرد.

شکرگزاری یکی از احساسات و رفتارهای مثبت و بنیادی انسانی است که با قدردانی آگاهانه نسبت به آنچه داریم، آنچه دریافت کرده‌ایم، یا کسانی که به ما نیکی کرده‌اند، همراه است. این احساس می‌تواند هم در قالب ذهنی و قلبی بروز کند و هم از طریق کلمات و رفتارها بیان شود.

شکرگزاری کردن باعث افزایش حس رضایت از زندگی، کاهش استرس و افسردگی، و تقویت روابط بین‌فردی می‌شود. تحقیقات روانشناسی نشان داده‌اند که تمرین روزانه‌ی شکرگزاری می‌تواند به بهبود خواب، تقویت سیستم ایمنی و افزایش تاب‌آوری در برابر مشکلات کمک کند.

در زندگی روزمره، شکرگزاری ممکن است به شکل گفتن یک "مرسی" ساده، نوشتن یادداشت یا نامه‌ی تشکر، یا حتی نگه داشتن دفترچه‌ی شکرگزاری باشد. افراد شکرگزار اغلب خوشبین‌تر هستند و در مواجهه با چالش‌ها نگرش مثبت‌تری از خود نشان می‌دهند. در فرهنگ‌های مختلف، شکرگزاری نه تنها یک احساس شخصی بلکه یک عمل اجتماعی نیز به‌شمار می‌رود که باعث تحکیم روابط و ترویج مهربانی می‌شود.

از نظر فرهنگی، در بسیاری از جوامع مراسم و آیین‌هایی برای شکرگزاری وجود دارد. مثلاً در ایالات متحده و کانادا، روز شکرگزاری (Thanksgiving Day) به عنوان تعطیلات رسمی برگزار می‌شود و فرصتی است برای گردهمایی خانواده‌ها، صرف غذا، و قدردانی از نعمت‌ها.

در آیین‌های دینی مانند دعا، نیایش یا سجده‌ی شکر نیز، شکرگزاری یکی از ارکان ارتباط انسان با نیروی برتر است.

در ادبیات نیز شکرگزاری اغلب به‌عنوان فضیلتی برجسته مطرح می‌شود که نشانه‌ی بلوغ فکری و قلبی انسان است.

شکل درست این عبارت «شکرگزاری کردن» است. عبارت «شکرگزاری کردن» به‌معنای ادای شکر، سپاس‌گزاری یا قدردانی است. «گزاری» در این ترکیب از ریشه‌ی فعل «گزاردن» می‌آید که به‌معنای به‌جا آوردن یا ادا کردن است. بنابراین، «شکرگزاری کردن» یعنی به‌جا آوردن شکر و سپاس.