چندش‌آور به انگلیسی

کلمه‌ی «چندش‌آور» در زبان انگلیسی به disgusting یا repulsive ترجمه می‌شود.

«چندش‌آور» حالتی را توصیف می‌کند که موجب احساس تنفر، انزجار یا بی‌میلی شدید در فرد می‌شود. این واژه معمولاً برای اشیاء، مواد، رفتارها یا موقعیت‌هایی به کار می‌رود که واکنش طبیعی بدن و ذهن انسان را برانگیخته و باعث بروز احساس ناخوشایند می‌شود. چندش‌آور بودن می‌تواند جنبه‌ی فیزیکی، حسی یا روانی داشته باشد و واکنش‌های شدیدی مانند عقب‌نشینی، تهوع یا اجتناب را در پی داشته باشد.

در زندگی روزمره، مواجهه با موارد چندش‌آور می‌تواند شامل مواد غذایی فاسد، زباله‌ها، آلودگی‌ها، موجودات موذی یا رفتارهای غیرقابل قبول باشد. این تجربه‌ها، واکنش طبیعی بدن و ذهن برای حفظ سلامت و ایمنی فرد هستند و اغلب باعث می‌شوند که انسان از تماس یا تعامل با منبع انزجار خودداری کند. واکنش به چیزهای چندش‌آور، ترکیبی از حواس پنج‌گانه، تجربه‌های پیشین و شناخت فرهنگی است و ممکن است در افراد مختلف متفاوت باشد.

از منظر روانشناسی، احساس چندش‌آور بودن با مکانیسم‌های دفاعی بدن و ذهن مرتبط است. این واکنش‌ها به انسان کمک می‌کنند تا از مواجهه با مواد یا شرایط بالقوه مضر اجتناب کند و سلامت جسمانی و روانی خود را حفظ نماید. همچنین، یادگیری تجربیات گذشته می‌تواند حساسیت فرد نسبت به موارد چندش‌آور را افزایش دهد و واکنش‌های پیشگیرانه را شکل دهد.

در ادبیات و هنر، مفهوم چندش‌آور اغلب برای ایجاد تأثیر، هیجان یا تأکید بر جنبه‌های منفی یک موقعیت یا شخصیت به کار می‌رود. نویسندگان و هنرمندان با توصیف حالات، رفتارها یا محیط‌های چندش‌آور، احساسات قوی مخاطب را برمی‌انگیزند و تجربه‌ای ملموس و تأثیرگذار خلق می‌کنند. این کاربرد نمادین، نشان‌دهنده‌ی توانایی زبان و هنر در انتقال واکنش‌های حسی انسان است.

«چندش‌آور» مفهومی است که احساس انزجار، تنفر و بی‌میلی شدید را بیان می‌کند. این واژه یادآور واکنش‌های طبیعی انسان به شرایط یا اشیاء نامطلوب است و نقش مهمی در حفظ سلامت، ایجاد آگاهی و شکل‌دهی تجربه‌های حسی و روانی دارد. چندش‌آور بودن هم در زندگی روزمره و هم در هنر و ادبیات، تجربه‌ای قدرتمند و تاثیرگذار محسوب می‌شود.