خراشیدگی به انگلیسی

کلمه‌ی «خراشیدگی» در زبان انگلیسی به scratch یا abrasion ترجمه می‌شود.

این واژه به نوعی آسیب سطحی گفته می‌شود که معمولاً روی پوست، سطوح مواد یا اجسام ایجاد می‌گردد و به صورت خط‌های نازک، ساییدگی یا زخمی سطحی ظاهر می‌شود. خراشیدگی می‌تواند ناشی از تماس با اشیاء تیز یا زبر باشد و معمولاً نسبت به بریدگی‌های عمیق‌تر، آسیب کمتری به بافت‌ها وارد می‌کند، اما با این حال در برخی موارد نیازمند مراقبت پزشکی است.

از نظر پزشکی، خراشیدگی‌ها جزو آسیب‌های سطحی پوست به شمار می‌روند و معمولاً با درد خفیف و خونریزی جزئی همراه هستند. بدن انسان به طور طبیعی توانایی ترمیم خراشیدگی‌ها را دارد و اغلب این آسیب‌ها بدون عارضه‌ی جدی بهبود می‌یابند. با این حال، تمیز نگه داشتن محل آسیب و جلوگیری از عفونت از اهمیت بالایی برخوردار است. در صورت عدم مراقبت، خراشیدگی ممکن است به محل ورود باکتری‌ها تبدیل شده و مشکلات جدی‌تری به وجود آورد.

از نظر مکانیکی و صنعتی، خراشیدگی‌ها می‌توانند روی سطوح مواد مختلفی مانند فلزات، پلاستیک‌ها، چوب یا شیشه به وجود آیند. این نوع آسیب‌ها معمولاً نتیجه‌ی تماس ناخواسته یا استفاده ناصحیح از ابزارها هستند و ممکن است به کاهش زیبایی یا کارایی محصول منجر شوند. در صنایع مختلف، روش‌هایی برای کاهش یا ترمیم خراشیدگی‌ها توسعه یافته‌اند، از جمله پوشش‌های محافظ، پولیش‌کاری یا استفاده از مواد مقاوم‌تر.

در زمینه هنری و طراحی، خراشیدگی به طور عمدی یا غیرعمدی می‌تواند به عنوان یکی از جلوه‌های بصری به کار رود. برخی هنرمندان با ایجاد خراشیدگی‌ها روی سطوح مختلف، بافت و عمق خاصی به آثار خود می‌بخشند. این تکنیک‌ها می‌توانند حس کهنگی، زبری یا تأکید بر ابعاد ملموس ماده را به مخاطب منتقل کنند و به بیان هنری اثر کمک کنند.

در زبان روزمره، واژه‌ی «خراشیدگی» گاهی به صورت استعاری نیز استفاده می‌شود. وقتی کسی می‌گوید «روحش خراشیده شد»، معمولاً به آسیب روانی یا ضربه‌ی عاطفی اشاره دارد که باعث درد و زخم درونی فرد شده است. این کاربرد استعاری بیانگر آن است که آسیب‌ها تنها جسمی نیستند و زخم‌های روانی نیز می‌توانند تأثیرات عمیق و ماندگاری بر انسان داشته باشند.