استثنایی به انگلیسی

کلمه‌ی «استثنایی» در زبان انگلیسی به exceptional ترجمه می‌شود.

کلمه‌ی استثنایی به چیزی یا کسی اشاره دارد که در کیفیت، توانایی یا ویژگی‌هایش از حالت عادی فراتر رفته و به گونه‌ای منحصر به فرد و برجسته است. هنگامی که می‌گوییم یک فرد یا یک پدیده استثنایی است، منظور این است که توانایی‌ها، مهارت‌ها یا ویژگی‌هایش به طرز چشمگیری بهتر یا متفاوت از معمول است و توجه ویژه‌ای را به خود جلب می‌کند. این صفت می‌تواند در زمینه‌های مختلف مانند هنر، ورزش، تحصیل یا مهارت‌های حرفه‌ای به کار رود.

افراد استثنایی معمولاً توانایی‌های برتری دارند که آن‌ها را از دیگران متمایز می‌کند. این توانایی‌ها می‌تواند شامل خلاقیت، هوش، مهارت‌های فنی، یا قابلیت‌های رهبری باشد. چنین افرادی با عملکرد فوق‌العاده خود، استانداردهای بالاتری را ایجاد می‌کنند و اغلب الهام‌بخش دیگران می‌شوند. جامعه و محیط‌های کاری نیز معمولاً از حضور افراد استثنایی بهره می‌برند، زیرا آن‌ها قادرند راه‌حل‌های نوآورانه ارائه دهند و کیفیت عملکرد کل گروه یا سازمان را ارتقا دهند.

استثنایی بودن تنها محدود به توانایی‌ها و مهارت‌ها نیست؛ بلکه می‌تواند به ویژگی‌های اخلاقی، شخصیتی و رفتاری نیز اشاره داشته باشد. برای مثال، فردی که رفتار مهربانانه، صبور و دلسوزانه‌ای دارد و تأثیری مثبت بر اطرافیان می‌گذارد، می‌تواند استثنایی محسوب شود. این نوع استثنایی بودن، تأثیر عمیقی بر روابط انسانی و تعاملات اجتماعی دارد و به تقویت حس اعتماد و احترام در جامعه کمک می‌کند.

در بسیاری از زمینه‌ها، صفت استثنایی به شکلی تقدیرآمیز به کار می‌رود. وقتی می‌گوییم یک اثر هنری، یک عملکرد ورزشی یا یک نوآوری علمی استثنایی است، منظور این است که آن اثر یا عملکرد از نظر کیفیت، تأثیرگذاری یا نوآوری، سطحی بالاتر از انتظار معمول دارد و نمونه‌ای برجسته و فراموش‌نشدنی ارائه می‌دهد. چنین توصیفی ارزش و اهمیت آن را برجسته می‌کند و توجه مخاطبان را جلب می‌نماید.

استثنایی بودن ترکیبی از کیفیت، توانایی و تمایز است که فرد یا پدیده را از معمول جدا می‌کند. این ویژگی می‌تواند در زندگی شخصی، حرفه‌ای و اجتماعی تأثیرگذار باشد و نشان‌دهنده‌ی برتری و منحصر به فرد بودن است. افرادی که استثنایی شناخته می‌شوند، معمولاً نقش الگویی برای دیگران ایفا می‌کنند و نشان می‌دهند که با تلاش، خلاقیت و تعهد، می‌توان فراتر از محدودیت‌های معمول پیش رفت.