تراس به انگلیسی

کلمه‌ی «تراس» در زبان انگلیسی به terrace ترجمه می‌شود.

واژه‌ی terrace بسته به زمینه‌ی استفاده، می‌تواند به فضای بیرونی مسطحی در یک ساختمان، طبقه‌بندی زمین کشاورزی، یا حتی ردیفی از خانه‌ها در معماری شهری اشاره داشته باشد. در فارسی رایج، "تراس" معمولاً همان فضای بیرونی و باز متصل به یک واحد ساختمانی است که به‌ویژه در آپارتمان‌ها، مورد توجه قرار دارد.

در مفهوم معماری، terrace فضایی است باز و مسطح که معمولاً در کنار یا جلوی یک ساختمان قرار گرفته و گاهی با نرده یا دیوار کوتاه محافظت می‌شود. این فضا می‌تواند در طبقه‌ی همکف یا طبقات بالاتر باشد. Rooftop terrace به تراسی گفته می‌شود که روی بام ساختمان قرار دارد و اغلب به‌عنوان فضایی برای استراحت، پذیرایی، یا حتی کشت گل و گیاه به کار می‌رود. تراس‌ها معمولاً با مصالحی مانند سنگ، چوب، سرامیک یا بتن پوشیده می‌شوند و گاهی با مبلمان فضای باز، گلدان‌ها و سایه‌بان‌ها تزئین می‌گردند.

در طراحی شهری مدرن، تراس‌ها نقش مهمی در افزایش کیفیت زندگی ساکنان آپارتمان‌ها ایفا می‌کنند. آن‌ها امکان دسترسی به نور طبیعی، هوای تازه، و فضای سبز را فراهم می‌کنند. در فضاهای کوچک شهری، یک تراس حتی می‌تواند نقش حیاط، باغچه، یا فضای شخصی آرام‌بخش را ایفا کند. برخی ساختمان‌های جدید با طراحی‌های پلکانی، تراس‌هایی به سبک باغ‌های معلق یا طبقه‌بندی‌شده دارند که از نظر زیبایی‌شناسی نیز چشم‌نوازند.

در حوزه‌ی کشاورزی، terrace به تکنیکی از خاک‌ورزی اطلاق می‌شود که در آن زمین‌های شیب‌دار به صورت پله‌پله (طبقه‌بندی‌شده) ساخته می‌شوند تا از فرسایش خاک جلوگیری شود و آبیاری بهینه انجام گیرد. این روش که به terracing معروف است، در مناطق کوهستانی یا شیب‌دار مانند روستاهای شرق آسیا، آمریکای جنوبی و حتی برخی نواحی ایران دیده می‌شود. این نوع تراس، برخلاف نمونه‌ی معماری، کاربردی صرفاً کشاورزی و زیست‌محیطی دارد.

در انگلیسی بریتانیایی، terrace همچنین به ردیفی از خانه‌های به‌هم‌پیوسته اشاره دارد؛ مانند terraced houses، که در آن خانه‌ها دارای دیوارهای مشترک هستند و در امتداد یک خیابان ساخته شده‌اند. این نوع معماری در شهرهای قدیمی بریتانیا بسیار رایج است و کاربرد این معنا در فارسی معادل «خانه‌های ردیفی» یا «خانه‌های به‌هم‌چسبیده» خواهد بود.

واژه‌ی terrace، چه در کاربرد رایج آن به عنوان تراس ساختمانی، چه در کشاورزی یا معماری شهری، نشانگر نوعی فضا یا ساختار با هدف بهره‌گیری بیشتر از طبیعت، نور، و زمین است. در زندگی امروزی، تراس‌ها نه تنها کاربردی، بلکه به‌نوعی بیانگر سبک زندگی و تعامل انسان با فضای بیرونی هستند.