توت‌فرنگی به انگلیسی

کلمه‌ی «توت‌فرنگی» در زبان انگلیسی به strawberry ترجمه می‌شود.

توت‌فرنگی میوه‌ای خوش‌رنگ، خوش‌طعم و محبوب است که با رنگ قرمز درخشان، بوی دل‌فریب و طعم شیرین و کمی ترش خود، به‌سرعت دل هر کسی را می‌برد. این میوه بومی مناطق معتدل نیم‌کره‌ی شمالی است و امروزه در بسیاری از نقاط جهان، به‌ویژه در اروپا، آمریکا و ایران، کشت می‌شود. توت‌فرنگی گیاهی از خانواده‌ی گل‌سرخیان است و برخلاف تصور عموم، از نظر گیاه‌شناسی، یک میوه‌ی حقیقی (true berry) به‌شمار نمی‌آید؛ چرا که دانه‌های کوچک روی سطح آن در واقع میوه‌های واقعی‌اند، نه گوشت قرمز و آبداری که ما می‌خوریم.

از نظر تغذیه‌ای، توت‌فرنگی یک منبع فوق‌العاده از ویتامین C است و آنتی‌اکسیدان‌های فراوانی مانند پلی‌فنول‌ها دارد که به تقویت سیستم ایمنی، کاهش التهاب، مقابله با پیری سلولی و حتی پیشگیری از برخی بیماری‌ها مانند سرطان کمک می‌کنند. این میوه دارای فیبر بالا و کالری پایین است، به همین دلیل برای رژیم‌های لاغری نیز بسیار مناسب است. پتاسیم موجود در توت‌فرنگی به تنظیم فشار خون کمک می‌کند و ترکیبات طبیعی‌اش به بهبود سلامت قلب و عملکرد مغز کمک می‌نمایند.

توت‌فرنگی کاربردهای متنوعی در آشپزی و صنایع غذایی دارد. از آن در تهیه‌ی دسرهایی چون کیک، مربا، بستنی، اسموتی، مارمالاد و انواع نوشیدنی‌های طبیعی استفاده می‌شود. همچنین، در تزئین غذا و شیرینی نیز کاربرد فراوان دارد، زیرا ظاهر زیبای آن جلوه‌ای خاص به هر خوراکی می‌بخشد. اسانس و عصاره‌ی توت‌فرنگی نیز در تولید عطر، لوازم آرایشی و محصولات بهداشتی مورد استفاده قرار می‌گیرند و بوی آن حس طراوت و نشاط را به ذهن القا می‌کند.

از منظر فرهنگی و نمادین، توت‌فرنگی اغلب نماد عشق، شور و جوانی شناخته می‌شود. در هنر و ادبیات، این میوه گاهی به‌عنوان نمادی از زیبایی طبیعی، لطافت و طراوت به‌کار رفته است. در برخی کشورها، جشنواره‌های مخصوص برداشت توت‌فرنگی برگزار می‌شود که نشان‌دهنده‌ی جایگاه ویژه‌ی این میوه در فرهنگ عامه است. توت‌فرنگی نه‌تنها میوه‌ای برای خوردن، بلکه تجربه‌ای حسی و زیبایی‌شناسانه است که هم به جسم انرژی می‌دهد و هم روح را تازه می‌کند.