راهبه به انگلیسی

کلمه‌ی «راهبه» در زبان انگلیسی به nun ترجمه می‌شود.

راهبه به زنی گفته می‌شود که خود را وقف امور دینی، عبادت، و خدمت در چهارچوب یک آیین مذهبی می‌کند. این واژه بیشتر در زمینه‌ی مسیحیت، به‌ویژه کاتولیسیسم، کاربرد دارد؛ جایی که راهبه‌ها در صومعه‌ها یا دیرها زندگی می‌کنند و با پیمان‌هایی چون فقر، عفت و اطاعت، از دنیا و تعلقات مادی فاصله می‌گیرند. آن‌ها اغلب لباس‌هایی ساده، معمولاً مشکی یا سفید با پوشش سر، به تن دارند که نشانه‌ای از فروتنی و جدایی‌شان از زندگی روزمره‌ی دنیاوی است.

راهبه‌ها معمولاً وقت خود را به دعا، مدیتیشن، مطالعه‌ی متون مقدس و خدمت به جامعه می‌گذرانند. بسیاری از آن‌ها در آموزش، مراقبت‌های پزشکی، پرورش کودکان یتیم، یا کمک به فقرا فعالیت دارند. در واقع، خدمت به دیگران بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی معنوی آنان است. برخی دیرها یا صومعه‌ها بسیار بسته‌اند و راهبه‌ها با دنیای بیرون ارتباط اندکی دارند؛ در حالی‌که برخی دیگر فعالانه در جامعه حضور دارند و حتی به کشورهای مختلف برای فعالیت‌های خیرخواهانه یا مذهبی اعزام می‌شوند.

شخصیت راهبه در فرهنگ عمومی، ادبیات و سینما نیز بارها به تصویر کشیده شده است؛ از جدیت و انضباط گرفته تا شک‌ها، آرزوها، و حتی طنز. این بازنمایی‌ها، چه در قالب آثار مذهبی و چه در آثار اجتماعی یا انتقادی، نشان از کنجکاوی همیشگی بشر نسبت به افرادی دارد که زندگی‌شان را وقف چیزی فراتر از خود می‌کنند.

با وجود این‌که نقش راهبه‌ها به طور خاص در سنت‌های مسیحی شناخته‌شده است، مفهومی مشابه آن در دیگر ادیان نیز دیده می‌شود. مثلاً در آیین بودایی، زنانی به نام «راهبه‌های بودایی» (bhikkhunī) وجود دارند که مسیر معنوی مشابهی را دنبال می‌کنند.

راهبه نه فقط یک عنوان مذهبی، بلکه نمادی‌ست از تعهد عمیق، انزوا از دنیای مادی، و جستجوی حقیقتی معنوی و درونی.