س به انگلیسی

«س» یکی از حروف الفبای فارسی است که در زبان انگلیسی معمولاً به حرف S معادل‌سازی می‌شود.

این حرف، پانزدهمین حرف الفبای فارسی و دوازدهمین حرف در الفبای عربی است. صدای آن یک هم‌خوان سایشی بی‌واکه‌ی لثوی (alveolar fricative) است، یعنی برای تولیدش زبان به نزدیکی لثه‌های بالایی می‌رسد و هوا با اصطکاک از میان آن عبور می‌کند—مشابه با صدای "s" در انگلیسی در واژگانی مثل sun یا simple.

حرف «س» در زبان فارسی کاربرد فراوانی دارد و در ابتدای بسیاری از واژگان اصیل فارسی و عربی به‌کار می‌رود. کلماتی مانند «سفر»، «سلام»، «ساده»، «ساعت» یا «سؤال» تنها چند نمونه از واژگانی هستند که با این حرف آغاز می‌شوند. نکته‌ی جالب در زبان فارسی این است که صدای «س» می‌تواند از طریق سه حرف متفاوت نوشته شود: «س»، «ص» و «ث»؛ اما همه آن‌ها یک آوا دارند و تشخیص آن‌ها فقط از راه یادگیری نوشتار صحیح واژه ممکن است.

از نظر زیبایی‌شناسی، حرف «س» در خوش‌نویسی فارسی، به‌ویژه در خطوطی چون نستعلیق و شکسته، ساختار نرم و روانی دارد و شکل کشیده‌ و منحنی آن در ترکیب با دیگر حروف جلوه‌ای دلنشین به کلمات می‌بخشد.

از نگاه فرهنگی، حرف «س» نماد آغاز بسیاری از مفاهیم انسانی و اجتماعی‌ست؛ مانند «سعادت»، «سرنوشت»، «سکوت»، «سخن»، یا «سلامتی». این گستردگی کاربرد و معنایی باعث شده تا «س» یکی از پُراستفاده‌ترین و آشنا‌ترین حروف در زبان فارسی باشد.