سال شمسی به انگلیسی

کلمه‌ی «سال شمسی» در زبان انگلیسی به solar year ترجمه می‌شود.

سال شمسی به دوره‌ای از زمان گفته می‌شود که طول آن برابر با یک گردش کامل زمین به دور خورشید است؛ یعنی مدتی که طول می‌کشد تا زمین پس از طی یک مدار کامل، دوباره به همان موقعیت قبلی نسبت به خورشید بازگردد. این مدت تقریباً ۳۶۵ روز و حدود ۶ ساعت است.

در بسیاری از تقویم‌های جهان، از جمله تقویم میلادی و تقویم هجری شمسی (که در ایران و افغانستان رایج است)، سال شمسی مبنای اصلی زمان‌سنجی است. تقویم شمسی بر اساس تغییرات فصلی و موقعیت خورشید در آسمان تنظیم می‌شود، به همین دلیل، ماه‌ها با فصل‌ها هماهنگ هستند؛ برای مثال، نوروز، آغاز سال در تقویم شمسی، با آغاز بهار همزمان است.

یکی از ویژگی‌های برجسته‌ی سال شمسی این است که با پدیده‌های طبیعی همخوانی دارد. بر خلاف تقویم قمری که ممکن است ماه‌های آن در فصل‌های مختلف جابجا شود، تقویم شمسی باعث می‌شود که کشاورزی، فعالیت‌های فصلی، و جشن‌ها با نظم و ثبات بیشتری برگزار شوند. در تقویم هجری شمسی، طول ماه‌ها بر پایه‌ی موقعیت دقیق خورشید تنظیم می‌شود و در هر چهار سال، یک سال کبیسه داریم که یک روز به اسفند اضافه می‌شود تا اختلاف ۶ ساعته‌ی هر سال جبران گردد.

در علم نجوم و تقویم‌شناسی، سال شمسی به دو نوع تقسیم می‌شود: سال شمسی حقیقی (که بر اساس موقعیت دقیق خورشید نسبت به زمین اندازه‌گیری می‌شود) و سال شمسی اعتباری (که در محاسبات تقویم‌ها به کار می‌رود). تقویم هجری شمسی ایران از دقیق‌ترین تقویم‌های شمسی در دنیاست و مبنای آن بر اساس سال شمسی حقیقی تنظیم شده است.