سرمه به انگلیسی

کلمه‌ی «سرمه» در زبان انگلیسی به kohl ترجمه می‌شود.

سرمه، ماده‌ای سیاه‌رنگ و پودری است که از دیرباز در فرهنگ‌های مختلف به‌ویژه در خاورمیانه و جنوب آسیا برای زیبایی و محافظت از چشم‌ها استفاده می‌شده است. این ماده معمولاً از ترکیباتی مانند سرب، زغال، یا مواد طبیعی دیگر ساخته می‌شود و به صورت خطی دور چشم کشیده می‌شود. کاربرد سرمه علاوه بر جنبه‌ی آرایشی، دارای خواص درمانی و محافظتی نیز بوده است و در بسیاری از متون قدیمی به فواید آن برای حفظ سلامت چشم اشاره شده است.

استفاده از سرمه در تاریخچه‌ی فرهنگ‌های گوناگون، نمادی از زیبایی و همچنین بهداشت چشم به شمار می‌رفته است. در بسیاری از جوامع، زنان و مردان هر دو از سرمه بهره می‌بردند و آن را بخشی از آیین‌ها و رسوم روزانه یا خاص می‌دانستند. علاوه بر جنبه‌ی زیبایی، باورهایی وجود داشته که سرمه می‌تواند چشم را در برابر نور شدید خورشید، گرد و غبار و عفونت‌ها محافظت کند. این دیدگاه نشان‌دهنده‌ی کاربرد چندجانبه‌ی سرمه در زندگی مردم بوده است.

از نظر ساختار و مواد تشکیل‌دهنده، سرمه به دو نوع سنتی و صنعتی تقسیم می‌شود. سرمه‌ی سنتی معمولاً به صورت دستی و از مواد طبیعی تهیه می‌شود و اغلب خواص دارویی دارد، در حالی که سرمه‌های صنعتی با ترکیبات شیمیایی مدرن تولید می‌شوند و تنوع رنگ و دوام بیشتری دارند. با این حال، برخی نگرانی‌ها درباره‌ی ترکیبات سمی مانند سرب در برخی انواع سرمه وجود دارد که منجر به توصیه‌های پزشکی برای استفاده محتاطانه و انتخاب محصولات استاندارد شده است.

در هنر و فرهنگ، سرمه به عنوان نمادی از چشم و نگاه نیز شناخته شده است. در بسیاری از نقاشی‌ها، نقوش سنتی و ادبیات، چشم‌های سرمه‌کشیده با معنایی فراتر از زیبایی ظاهری به تصویر کشیده می‌شوند و گاه نمایانگر خرد، بینش یا حتی جادو و رمز و راز هستند. این جنبه‌ی نمادین سرمه، جایگاه ویژه‌ای در فرهنگ‌های خاورمیانه و جنوب آسیا دارد و در ادبیات کهن نیز به آن اشاره شده است.

امروزه استفاده از سرمه در قالب‌های مختلف همچنان ادامه دارد و به عنوان یک سنت فرهنگی و زیبایی‌شناسی حفظ شده است. همچنین در صنعت زیبایی، محصولات جدیدی با الهام از سرمه سنتی تولید می‌شوند که علاوه بر حفظ زیبایی، ایمنی و سلامت چشم را نیز مدنظر قرار می‌دهند. سرمه نه تنها یک وسیله‌ی آرایشی بلکه بخشی از میراث فرهنگی و تاریخی است که تا امروز اهمیت خود را حفظ کرده است.

شکل درست و رایج «سرمه» است، و به‌تنهایی برای اشاره به ماده‌ای سیاه‌رنگ برای آرایش یا تقویت چشم کاملاً کافی و گویاست. در فارسی، واژه‌ی «سرمه» ذاتاً به چیزی مربوط به چشم اشاره دارد.

عبارت «سرمه‌ی چشم» از نظر معنایی تکرار و توضیح اضافه دارد، چون «سرمه» فقط برای چشم به‌کار می‌رود و نیازی به افزودن «چشم» نیست، مگر در مواردی که:

قصد تأکید داشته باشیم، یا بخواهیم آن را از کاربرد مجازی یا استعاری‌اش متمایز کنیم.