شترمرغ به انگلیسی

کلمه «شترمرغ» در زبان انگلیسی به ostrich ترجمه می‌شود.

شترمرغ بزرگ‌ترین پرنده‌ی زنده‌ی جهان است که اگرچه توان پرواز ندارد، اما با پاهای نیرومندش یکی از سریع‌ترین دوندگان در میان پرندگان به شمار می‌آید. این پرنده بومی آفریقاست و به‌طور طبیعی در مناطق گرم و خشک، مانند ساواناها و بیابان‌ها زندگی می‌کند. قد شترمرغ بالغ می‌تواند تا ۲.۷ متر و وزن آن بیش از ۱۵۰ کیلوگرم برسد. پرهایش حجیم و پرپشت‌اند، اما برخلاف پرندگان پرنده، ساختاری ندارند که برای پرواز مناسب باشد. نرهای بالغ معمولاً پرهای سیاه با بال‌ها و دم سفید دارند، در حالی‌که پرهای ماده‌ها قهوه‌ای و کم‌رنگ‌تر است.

یکی از ویژگی‌های شگفت‌انگیز شترمرغ، قدرت دویدن آن است. این پرنده می‌تواند با سرعتی بیش از ۷۰ کیلومتر بر ساعت بدود و در هنگام فرار از خطر، با گام‌هایی تا دو تا سه متر، دشمن را پشت سر بگذارد. پاهای آن نه تنها برای دویدن مناسب‌اند، بلکه می‌توانند ضرباتی کشنده وارد کنند. شترمرغ‌ها در صورت احساس خطر، با پاهای قوی خود لگد می‌زنند، به‌ویژه زمانی که در حال دفاع از تخم‌ها یا جوجه‌های خود هستند.

شترمرغ‌ها تخم‌های بسیار بزرگی می‌گذارند؛ هر تخم حدود ۱.۵ کیلوگرم وزن دارد و به‌راحتی می‌تواند غذای چند نفر را فراهم کند. این تخم‌ها در میان بزرگ‌ترین تخم‌های پرندگان قرار دارند و پوسته‌ی سخت آن‌ها در صنایع دستی و تزئینی نیز کاربرد دارد. همچنین، گوشت شترمرغ که از نظر بافت شبیه گوشت قرمز است، اما چربی و کلسترول کمتری دارد، در بسیاری از کشورها محبوب شده و در رژیم‌های غذایی سالم مورد توجه قرار گرفته است. پرهای شترمرغ نیز در صنعت مد، طراحی لباس و حتی گردگیری سنتی کاربرد دارند.

از منظر فرهنگی، شترمرغ در بسیاری از افسانه‌ها و باورها جایگاه خاصی دارد. یکی از باورهای رایج اما نادرست، این است که شترمرغ‌ها هنگام ترس، سر خود را در شن فرو می‌برند. در واقع، این رفتار اشتباه برداشت شده از حالت خاصی است که پرنده هنگام وارسی تخم‌ها یا استتار در طبیعت انجام می‌دهد. با وجود این باور نادرست، شترمرغ نمادی از قدرت، سرعت، و سازگاری با شرایط سخت محیطی است و در برخی فرهنگ‌ها حتی به‌عنوان نشانه‌ای از پایداری و غرور تعبیر می‌شود.