Burst Into Tears

عبارت burst into tears در زبان فارسی به معنای «ناگهان گریه کردن» یا «زیر گریه زدن» است.

این عبارت به حالتی اشاره دارد که فرد به طور غیرمنتظره و با شدت زیاد، بدون مقدمه یا به‌صورت فوری شروع به گریه می‌کند. این حالت معمولاً واکنشی عاطفی به یک اتفاق تلخ، شوک روانی، احساس غم عمیق، یا گاهی حتی احساس شادی بسیار شدید است.

وقتی می‌گوییم کسی «burst into tears» شده است، منظور این است که گریه به صورت ناگهانی و غالباً بدون کنترل شروع شده، نه به آرامی یا به تدریج. این نوع گریه بیشتر در موقعیت‌هایی مشاهده می‌شود که فرد تحت فشار روحی زیادی قرار دارد یا در مقابل احساساتش قادر به مقاومت نیست. بنابراین، این عبارت نشان‌دهنده شدت و فوریت احساسات است و بیانگر واکنشی طبیعی و انسانی به شرایط استرس‌زا یا عاطفی می‌باشد.

از نظر روانشناسی، گریه ناگهانی می‌تواند به عنوان یک مکانیزم تخلیه هیجانی (emotional release) عمل کند که به فرد کمک می‌کند استرس، اندوه یا فشارهای روانی را کاهش دهد. در این حالت، فرد بدون پیش‌درآمد، به دلیل فروپاشی احساسی یا واکنش به حادثه‌ای خاص، به گریه می‌افتد که ممکن است با صدای بلند یا به صورت مکرر باشد. این فرآیند می‌تواند بخشی از روند ترمیم روانی و بازگشت به حالت تعادل عاطفی باشد.

در زبان فارسی و ادبیات، عبارت «ناگهان گریه کردن» یا «اشک از چشمانش فوران کرد» معادل‌های رایج برای این حالت‌اند که به خوبی حس فوریت و شدت احساس را منتقل می‌کنند. چنین توصیفاتی در شعر، داستان و رمان‌ها معمولاً برای نمایش تغییرات ناگهانی در خلق و خو یا بیان حالات درونی شخصیت‌ها به کار می‌روند و بار عاطفی قوی دارند.

عبارت burst into tears کاربردی است که در موقعیت‌های روزمره، محاوره‌ای و حتی رسمی برای توصیف واکنش‌های عاطفی شدید به کار می‌رود و به عنوان یک اصطلاح تصویری، انتقال‌دهنده‌ی احساسات عمیق و لحظه‌ای فرد است. این عبارت به مخاطب کمک می‌کند تا شدت و ناگهانی بودن واکنش فرد را به خوبی درک کند و تصویری زنده از احساسات درونی او ترسیم نماید.