آب‌غوره به انگلیسی

آبغوره به انگلیسی verjuice یا juice of unripe grapes ترجمه می‌شود.

آب‌غوره مایعی ترش و خوش‌طعم است که از فشردن غوره یا انگور نارس به دست می‌آید. این چاشنی در آشپزی سنتی ایران و برخی فرهنگ‌های دیگر نقش مهمی ایفا می‌کند و به دلیل طعم ملس و طبیعی‌اش، به غذاها طعمی تازه و دلچسب می‌بخشد. آب‌غوره معمولاً جایگزین مناسبی برای آبلیمو یا سرکه است و در انواع خورشت‌ها، سالادها و ترشی‌ها کاربرد فراوان دارد.

از نظر خواص تغذیه‌ای، آب‌غوره منبعی غنی از ویتامین C و آنتی‌اکسیدان‌ها است که به بهبود عملکرد سیستم ایمنی و گوارش کمک می‌کند. مصرف آن می‌تواند در کاهش نفخ، بهبود هضم و کاهش التهابات گوارشی مؤثر باشد. همچنین، به دلیل خاصیت ضدباکتریایی طبیعی، در حفظ سلامت دهان و دندان مفید است و در طب سنتی ایران به عنوان ماده‌ای تقویت‌کننده‌ی سیستم ایمنی مورد توجه قرار گرفته است.

فرآیند تهیه آب‌غوره شامل شستن غوره‌های تازه و له کردن آن‌ها برای استخراج مایع ترش است. در برخی موارد، این مایع با افزودن نمک یا مواد نگهدارنده طبیعی آماده و بسته‌بندی می‌شود تا برای مدت طولانی‌تری قابل استفاده باشد. آب‌غوره‌های بسته‌بندی شده در بازار به مصرف‌کنندگان این امکان را می‌دهند که بدون نیاز به تهیه خانگی، از طعم و خواص آن بهره‌مند شوند.

از دیدگاه فرهنگی و سنتی، آب‌غوره بخشی از میراث غذایی ایران است و در سفره‌های سنتی جایگاه ویژه‌ای دارد. این ماده با طعم منحصر به فردش، یادآور آداب و رسوم آشپزی کهن است و به بسیاری از غذاهای ایرانی شخصیت و جذابیت می‌بخشد. به همین دلیل، آب‌غوره نه تنها یک ماده خوراکی بلکه نمادی از اصالت و تنوع فرهنگ غذایی ایرانی به شمار می‌رود.