زحل به انگلیسی

کلمه‌ی «زُحل» در زبان انگلیسی به Saturn ترجمه می‌شود.

زحل ششمین سیاره‌ی منظومه‌ی شمسی از سمت خورشید است و دومین سیاره‌ی بزرگ پس از مشتری به‌شمار می‌رود. این سیاره به‌ویژه به‌خاطر حلقه‌های باشکوه و چشمگیرش معروف است که از یخ، سنگ و ذرات غبار تشکیل شده‌اند و آن را به یکی از زیباترین اجرام آسمانی برای مشاهده و مطالعه تبدیل کرده‌اند.

زحل یک سیاره‌ی گازی است، یعنی سطح جامدی ندارد و عمدتاً از هیدروژن و هلیوم تشکیل شده است. این سیاره دارای ساختاری چندلایه است، با هسته‌ای سنگی در مرکز، لایه‌ای از فلز مایع، و سپس لایه‌های گسترده‌ای از گازهای فشرده.

در اطراف زحل بیش از ۱۴۰ قمر کشف شده است که یکی از مهم‌ترین و معروف‌ترین آن‌ها قمر «تیتان» است؛ قمری بزرگ با جوّی ضخیم که دانشمندان گمان می‌کنند ممکن است شرایطی برای حیات ابتدایی در آن وجود داشته باشد.

در اسطوره‌های رومی، زحل خدای کشاورزی و زمان بود و معادل کرونوس در اسطوره‌های یونانی به‌شمار می‌رفت. از نظر نجومی و طالع‌بینی، زحل نماد ساختار، انضباط، محدودیت و درس‌های زندگی است و حضور آن در طالع افراد معمولاً به آزمون‌هایی در مسیر رشد شخصی تعبیر می‌شود.

به دلیل فاصله‌ی زیاد زحل از زمین، مشاهده‌ی آن با چشم غیرمسلح تنها در شرایط خاص امکان‌پذیر است، اما با استفاده از تلسکوپ، می‌توان حلقه‌های زیبا و شگفت‌انگیزش را به‌وضوح دید. کاوشگرهایی مانند «کاسینی» اطلاعات ارزشمندی درباره‌ی این سیاره و قمرهایش در اختیار بشر قرار داده‌اند و همچنان زحل یکی از جذاب‌ترین موضوعات پژوهش در اخترشناسی به‌شمار می‌رود.