پرگار به انگلیسی

کلمه «پرگار» در زبان انگلیسی به compass ترجمه می‌شود، البته نه به‌معنای قطب‌نما، بلکه به ابزاری که در طراحی و ریاضی برای رسم دایره یا قوس به‌کار می‌رود (drawing compass).

پرگار ابزاری‌ست متشکل از دو بازو که از یک سر به هم متصل‌اند؛ یکی از بازوها نوک تیز فلزی دارد که روی کاغذ ثابت می‌ماند، و بازوی دیگر معمولاً مدادی است که هنگام چرخاندن، دایره‌ای با شعاع دلخواه رسم می‌کند. این ابزار از دوران باستان تاکنون در هندسه، نقشه‌کشی، طراحی فنی، معماری و حتی خوش‌نویسی کاربرد داشته و همچنان جزء جدانشدنی جعبه ابزار دانش‌آموزان، مهندسان و طراحان است.

کاربرد پرگار فراتر از رسم دایره است؛ از آن برای مشخص‌کردن فاصله‌ها، انتقال اندازه‌ها، یا حتی در تقسیم‌بندی‌های دقیق زاویه‌ای و محاسبات هندسی استفاده می‌شود. در نقشه‌برداری سنتی، نوعی پرگار به‌نام dividers نیز رایج بود که برای اندازه‌گیری مسافت روی نقشه‌ها به‌کار می‌رفت. در طراحی صنعتی و هنری نیز، پرگار نقش مهمی ایفا می‌کرده است؛ چرا که دستیابی به تقارن، توازن و دقت بدون این ابزار دشوار بود.

فراتر از کارکرد عملی، پرگار در نمادگرایی نیز جایگاه ویژه‌ای دارد. در بسیاری از تمدن‌ها، پرگار نماد دقت، تعادل، نظم و حتی آفرینش جهان دانسته شده است. در نماد فراماسونری، پرگار همراه با گونیا دیده می‌شود و معنایی رمزی از هماهنگی میان عقل، دانش، و خلاقیت دارد. برخی فیلسوفان نیز از پرگار به‌عنوان تمثیلی برای عقل محض یا حرکت سنجیده‌ی انسان در مسیر زندگی یاد کرده‌اند.

امروزه با وجود نرم‌افزارهای طراحی و ابزارهای دیجیتال، پرگار هنوز به‌عنوان ابزاری آموزشی و کاربردی در مدارس، کلاس‌های هنر و دفاتر مهندسی باقی مانده است. استفاده از پرگار نه‌تنها مهارت‌های دستی را تقویت می‌کند، بلکه مفاهیم بصری هندسه را به‌شکلی ملموس و تجربی به ذهن می‌سپارد. به این ترتیب، پرگار در دنیای امروز هم پیوندی‌ست میان دانش، هنر و خلاقیت.