کشک به انگلیسی

کلمه‌ی «کشک» در زبان انگلیسی به‌طور مستقیم معادلی ندارد، اما بسته به شکل و کاربرد آن می‌توان از واژه‌هایی مانند whey, dried yogurt, یا kashk (به‌عنوان واژه‌ای قرضی از فارسی در متون آشپزی بین‌المللی) استفاده کرد.

کشک یکی از فرآورده‌های لبنی سنتی ایرانی است که از آب‌پنیر، ماست یا دوغ تغلیظ‌شده تهیه می‌شود. فرآیند تولید آن معمولاً با تخمیر و سپس خشک‌کردن همراه است تا کشکی به‌دست آید که ماندگاری بالایی داشته باشد. کشک‌ها به دو شکل اصلی در بازار وجود دارند: خشک و مایع. نوع خشک آن معمولاً به‌صورت گلوله‌های سفیدرنگ یا بیضی‌شکل عرضه می‌شود که برای مصرف باید در آب جوش حل شوند. نوع مایع آن نیز به‌صورت آماده در بطری یا کیسه، در سوپرمارکت‌ها یافت می‌شود.

از نظر تغذیه‌ای، کشک منبع غنی‌ای از پروتئین، کلسیم، فسفر و انواع ویتامین‌هاست. چون در فرآیند تخمیر قرار می‌گیرد، هضم آن برای بسیاری از افراد راحت‌تر از شیر یا ماست است و خواص پروبیوتیکی نیز دارد. کشک معمولاً در غذاهای سنتی ایرانی مانند "کشک‌بادمجان"، "آش رشته"، "آش کشک" و برخی خوراک‌های محلی مناطق کوهستانی به‌کار می‌رود. مزه‌ی آن شور و کمی ترش است و می‌تواند طعمی عمیق و دلچسب به غذا ببخشد.

اما فراتر از ارزش غذایی، کشک جایگاه فرهنگی ویژه‌ای در غذاهای سنتی ایران دارد. در بسیاری از خانواده‌ها، تهیه‌ی کشک به روش سنتی، بخشی از فعالیت‌های فصلی یا خانوادگی است؛ مخصوصاً در روستاها یا مناطق عشایرنشین که دامداری رایج است. از طرفی، واژه‌ی "کشک" در زبان محاوره‌ای فارسی گاه بار طنز یا تحقیرآمیز هم پیدا کرده است؛ مثلاً در عبارت‌هایی مانند «همه‌ش کشکه!» که معنای بی‌ارزش‌بودن یا جدی‌نگرفتن را می‌رساند.

کشک نه فقط یک ماده‌ی غذایی خاص، بلکه بخشی از هویت آشپزی ایرانی و فرهنگ غذایی سنتی است. طعم خاص، خواص مغذی و نقش مهمش در غذاهای معروف، آن را به عنصری منحصربه‌فرد در سفره‌ی ایرانی تبدیل کرده است.