شله‌زرد به انگلیسی

کلمه‌ی «شله‌زرد» در زبان انگلیسی به Shole-zard ترجمه می‌شود.

شله‌زرد یکی از دسرهای سنتی و محبوب ایرانی است که از ترکیب برنج، زعفران، شکر، آب و گلاب تهیه می‌شود و معمولاً با خلال بادام، خلال پسته و دارچین تزئین می‌گردد. این خوراکی خوش‌طعم و معطر به‌خاطر رنگ زرد جذاب و رایحه‌ی خاص زعفران، جایگاه ویژه‌ای در فرهنگ غذایی ایران دارد و اغلب در مراسم‌ها، جشن‌ها و به‌ویژه ماه رمضان طبخ و مصرف می‌شود.

طرز تهیه شله‌زرد نیازمند دقت و زمان است تا برنج به خوبی بپزد و مواد به شکل کرمی و نرم درآیند. برنج پس از شستن و خیساندن، با مقدار مناسبی آب به آرامی پخته می‌شود تا کاملاً نرم شود. سپس شکر افزوده شده و به تدریج با زعفران دم‌کرده و گلاب مخلوط می‌گردد تا عطر و طعم دلنشین آن کامل شود. خلال‌های بادام و پسته و دارچین به عنوان تزئینات نهایی به زیبایی و طعم شله‌زرد می‌افزایند.

شله‌زرد علاوه بر طعم لذیذ و ظاهر زیبا، دارای ارزش غذایی قابل توجهی است. زعفران موجود در آن به عنوان یک ادویه گران‌قیمت و پرخاصیت، خواص آنتی‌اکسیدانی، ضدافسردگی و تقویت‌کننده سیستم ایمنی بدن دارد. همچنین، برنج منبع خوبی از کربوهیدرات‌ها است که انرژی لازم را برای بدن فراهم می‌کند. این دسر با توجه به ترکیباتش، غذایی سبک و مقوی به شمار می‌آید.

در فرهنگ ایرانی، شله‌زرد نمادی از مهربانی، جشن و وحدت است و گاهی در مناسبت‌های مذهبی مانند ماه رمضان نیز به عنوان نمادی از همدلی و بخشش تهیه می‌شود. همچنین در مراسم ختم و یادبودها، این دسر به همراه نذری‌ها توزیع می‌گردد تا یاد عزیزان گرامی داشته شود.

شله‌زرد از دیرباز در میان ایرانیان محبوب بوده و هر خانواده بسته به ذائقه و منطقه جغرافیایی، روش‌های خاص خود را برای تهیه آن دارد. برخی به افزودن زردچوبه یا دارچین بیشتر علاقه‌مندند و برخی دیگر از افزودنی‌های متفاوتی مانند هل یا نارنج استفاده می‌کنند تا طعم و عطر آن را منحصر به فرد کنند.

شله‌زرد نه تنها یک دسر خوشمزه بلکه نمادی از سنت، فرهنگ و هنر آشپزی ایرانی است که با طعم و عطر خاص خود خاطرات شیرین بسیاری را در ذهن افراد زنده می‌کند و همواره جایگاه ویژه‌ای در قلب دوستداران غذاهای ایرانی دارد.