نازنازی به انگلیسی

کلمه‌ی «نازنازی» در زبان انگلیسی بسته به زمینه و لحن جمله می‌تواند به واژه‌هایی مانند spoiled, pampered, delicate, یا در مواردی whiny ترجمه شود. اما چون «نازنازی» در زبان فارسی هم بار عاطفی دارد و هم بسته به لحن، می‌تواند تحبیب‌آمیز یا انتقادی باشد، هیچ واژه‌ی انگلیسی کاملاً معادلِ احساسی و کاربردی آن نیست.

در زبان فارسی، «نازنازی» صفتی است که معمولاً برای توصیف کسی به‌کار می‌رود که رفتاری لطیف، حساس، یا بیش‌ازحد وابسته دارد، یا با توقع توجه و مراقبت زیاد رفتار می‌کند. این واژه گاهی با حس محبت و شوخ‌طبعی به‌کار می‌رود (مثلاً وقتی مادری فرزندش را «نازنازی» صدا می‌زند)، و گاهی نیز لحنی انتقادی دارد، مثلاً وقتی کسی تحمل سختی ندارد و از شرایط ساده نیز گلایه می‌کند.

«نازنازی» بودن در بعضی بافت‌ها نشان‌دهنده‌ی زیاده‌خواهی، وابستگی به مراقبت دیگران یا ناتوانی در رویارویی با شرایط سخت است. به همین دلیل، این واژه گاهی برای اشاره به کودکانی استفاده می‌شود که بیش‌ازحد مورد محبت و توجه قرار گرفته‌اند و به کوچک‌ترین ناملایمتی واکنش نشان می‌دهند. در این معنا، معادل‌هایی مانند spoiled یا pampered مناسب‌تر هستند.

از سوی دیگر، وقتی «نازنازی» در بافتی عاشقانه یا عاطفی به‌کار می‌رود، منظور کسی است که رفتاری شیرین، دل‌ربا، و دوست‌داشتنی دارد و با ناز و ادا، توجه و محبت اطرافیان را جلب می‌کند. در این معنا، شاید نتوان ترجمه‌ی دقیقی ارائه داد، ولی عباراتی مانند cutely fussy یا adorably sensitive می‌توانند بخشی از حس واژه را منتقل کنند.

در ادبیات عامیانه و فرهنگ گفتاری فارسی، «نازنازی» یکی از واژه‌هایی‌ست که هم‌زمان بار احساسی، شخصیتی و فرهنگی دارد. گاهی نشانه‌ی لطافت و وابستگی است و گاهی نشانه‌ی ناز و نوازش‌طلبی. همین چندلایه بودن معنا، باعث می‌شود که این واژه جذاب و کاربردی باقی بماند و در ارتباطات خانوادگی، عاشقانه، یا دوستانه، نقشی خاص ایفا کند.

«نازنازی» از آن دسته واژه‌هایی است که بیش از آنکه صرفاً یک توصیف فیزیکی یا رفتاری باشند، حامل نوعی احساس، لحن و رابطه‌اند. از این‌رو، در ترجمه‌اش به زبان‌های دیگر، آنچه بیش از واژه‌ی معادل اهمیت دارد، انتقال درست حس و بافت کاربردی آن است.