Undernourished

کلمه‌ی «undernourished» در زبان فارسی به معنی «گرفتار سوءتغذیه‌»، «دچار کم‌غذایی»، یا «فاقد تغذیه‌ی کافی» است.

این واژه از دو بخش تشکیل شده است: under به‌معنای «کمتر از حد لازم»، و nourished به‌معنای «تغذیه‌شده» یا «غذا دریافت‌کرده». بنابراین، undernourished در مجموع به فرد، جانور یا حتی جامعه‌ای اشاره دارد که به‌اندازه‌ی کافی مواد غذایی و مواد مغذی لازم را برای حفظ سلامت، رشد و کارکرد طبیعی بدن دریافت نکرده است.

در زمینه‌ی پزشکی و سلامت عمومی، واژه‌ی undernourished برای توصیف وضعیتی به‌کار می‌رود که بدن از دریافت میزان کافی از مواد حیاتی مانند پروتئین، ویتامین‌ها، چربی‌های مفید و مواد معدنی محروم مانده است. این وضعیت ممکن است به‌دلیل فقر، کمبود غذا، بیماری‌های مزمن، یا تغذیه‌ی نامتعادل ایجاد شود. افراد دچار سوءتغذیه معمولاً نشانه‌هایی مانند ضعف جسمانی، لاغری مفرط، کم‌خونی، اختلال در رشد و سیستم ایمنی ضعیف از خود نشان می‌دهند. در کودکان، این وضعیت به‌ویژه خطرناک است، زیرا می‌تواند رشد جسمی و ذهنی آنان را برای همیشه تحت‌تأثیر قرار دهد.

در بعد اجتماعی و اقتصادی، undernourished بازتابی از نابرابری و فقر در جوامع است. در بسیاری از کشورهای درحال‌توسعه، مردم به‌دلیل نبود دسترسی به غذای کافی یا تنوع غذایی محدود، دچار سوءتغذیه می‌شوند. این مسئله نه‌تنها سلامت فردی را تهدید می‌کند بلکه توانایی کار، یادگیری و حتی رشد اقتصادی کل جامعه را نیز کاهش می‌دهد. در گزارش‌های سازمان‌های بین‌المللی مانند سازمان جهانی بهداشت (WHO) یا برنامه‌ی جهانی غذا (WFP)، واژه‌ی undernourished population به جمعیتی اشاره دارد که نیازهای غذایی‌شان برآورده نمی‌شود — شاخصی که از مهم‌ترین معیارهای سنجش توسعه‌ی انسانی است.

در ادبیات و نوشتارهای استعاری، واژه‌ی undernourished گاهی به‌صورت مجازی نیز استفاده می‌شود. برای مثال، ممکن است گفته شود «ذهن او undernourished است»، یعنی فرد از لحاظ فکری یا فرهنگی به‌اندازه‌ی کافی رشد نکرده یا از منابع فکری و دانشی لازم بی‌بهره مانده است. در این معنا، واژه از سطح جسم فراتر می‌رود و به نوعی فقر ذهنی یا احساسی اشاره دارد.

undernourished تنها توصیف یک وضعیت جسمانی نیست، بلکه نشانه‌ای از عدم تعادل در زندگی و محیط اجتماعی است. چه در بدن انسان، چه در ذهن یا جامعه، وقتی تغذیه‌ی کافی — به‌معنای دریافت مواد ضروری برای رشد و پویایی — وجود نداشته باشد، نتیجه چیزی جز ضعف، رکود و ناتوانی نخواهد بود. این واژه به‌نوعی یادآور اهمیت تغذیه‌ی همه‌جانبه‌ی جسم و روح برای دستیابی به زندگی سالم و پایدار است.