کتری به انگلیسی

کلمه‌ی «کتری» در زبان انگلیسی به kettle ترجمه می‌شود.

کتری یکی از وسایل متداول و ضروری در خانه‌ها، به‌ویژه در فرهنگ‌هایی است که نوشیدن چای بخشی از زندگی روزمره محسوب می‌شود. این ظرف معمولاً از جنس فلزاتی مانند استیل، آلومینیوم یا چدن ساخته می‌شود و برای جوشاندن آب مورد استفاده قرار می‌گیرد. شکل معمول آن شامل یک بدنه‌ی گنبدی‌شکل، یک درپوش و یک دسته برای گرفتن آن است. در بسیاری از مدل‌ها، دهانه‌ای برای ریختن آب جوش نیز در نظر گرفته شده است.

نقش اصلی کتری در زندگی روزمره، آماده‌سازی آب جوش برای تهیه‌ی چای، قهوه یا سایر نوشیدنی‌های گرم است. اما استفاده از آن تنها به این موارد محدود نمی‌شود. بسیاری از افراد از کتری برای آماده کردن آب جوش موردنیاز در پخت غذا، ضدعفونی کردن وسایل، یا حتی مرطوب کردن فضای خانه در فصل‌های سرد بهره می‌برند. همین کاربردهای متعدد است که کتری را به وسیله‌ای چندمنظوره در آشپزخانه‌ها تبدیل کرده است.

در کنار کتری‌های سنتی که روی اجاق گاز قرار می‌گیرند، امروزه نوعی از آن با نام «کتری برقی» نیز رواج یافته است. این نوع کتری‌ها به برق متصل می‌شوند و با سرعت بیشتری آب را به جوش می‌آورند. کتری‌های برقی معمولاً دارای نشانگر دما، سیستم خاموشی خودکار و حتی قابلیت تنظیم دما هستند، که آن‌ها را برای استفاده‌های خاص مانند تهیه‌ی قهوه‌ی دمی یا دمنوش‌های خاص مناسب‌تر می‌سازد.

کتری در بسیاری از فرهنگ‌ها نیز جایگاهی نمادین دارد. مثلاً در فرهنگ ایرانی، صدای قل‌قل کتری که از جوش آمدن آب خبر می‌دهد، با لحظه‌های آرامش‌بخش و دورهمی‌های صمیمی گره خورده است. در بعضی داستان‌ها و کارتون‌ها نیز تصویر کتری با دهانه‌ای که بخار از آن خارج می‌شود، به‌عنوان نماد خانه و گرما به کار رفته است.

کتری چیزی فراتر از یک ظرف ساده برای جوشاندن آب است. این وسیله‌ی به‌ظاهر ساده، با حضور روزانه‌اش در زندگی ما، نه‌تنها عملکردی عملی دارد، بلکه بخشی از حافظه‌ی فرهنگی و لحظات آشنا و آرام‌بخش ما را نیز شکل می‌دهد.