مزد به انگلیسی

کلمه‌ی «مزد» در زبان انگلیسی به wage یا pay ترجمه می‌شود.

«مزد» واژه‌ای است که ریشه در روابط کاری و اقتصادی دارد و به بهایی گفته می‌شود که در برابر انجام کار یا خدمت به فردی پرداخت می‌شود. در طول تاریخ، مزد به‌عنوان یکی از مهم‌ترین ابزارهای تنظیم رابطه‌ی کارگر و کارفرما شناخته شده است و نقش اساسی در ساختارهای اجتماعی و اقتصادی ایفا کرده است. این مفهوم نه‌تنها ارزش فعالیت فیزیکی یا فکری انسان را نشان می‌دهد، بلکه بیانگر رابطه‌ای است که میان تلاش انسانی و پاداش مادی برقرار می‌شود.

از نظر اجتماعی، مزد وسیله‌ای برای تأمین معیشت و گذران زندگی افراد است. فردی که کار می‌کند، انتظار دارد در ازای صرف زمان، انرژی و توانایی‌های خود، پاداشی عادلانه دریافت کند تا بتواند نیازهای اساسی خود و خانواده‌اش را برآورده سازد. بنابراین، مزد نه‌فقط یک پرداخت مالی، بلکه نوعی تضمین برای تداوم زندگی و مشارکت در اجتماع محسوب می‌شود. به همین دلیل، عدالت در تعیین و پرداخت مزد همواره از دغدغه‌های جوامع بشری بوده است.

در عرصه‌ی اقتصادی، مزد به‌عنوان یکی از شاخص‌های اصلی بازار کار شناخته می‌شود. سطح مزدها می‌تواند بر نرخ بیکاری، بهره‌وری، انگیزه‌ی نیروی کار و حتی رشد اقتصادی تأثیر بگذارد. در بسیاری از نظام‌های اقتصادی، بحث بر سر حداقل مزد یا حقوق منصفانه به‌منظور جلوگیری از استثمار نیروی کار مطرح بوده است. این امر نشان‌دهنده‌ی اهمیت مزد در حفظ تعادل میان منافع کارفرما و کارگر است.

از جنبه‌ی فرهنگی، «مزد» تنها به معنای دستمزد مالی محدود نمی‌شود. در ادبیات و زبان روزمره، مزد گاه به معنای پاداش یا نتیجه‌ای که فرد در برابر کار، تلاش یا حتی نیت خود دریافت می‌کند، به کار می‌رود. برای مثال، وقتی گفته می‌شود «مزد تلاشش را گرفت»، ممکن است مقصود پاداش مادی نباشد، بلکه نتیجه‌ای مثبت همچون موفقیت یا رضایت درونی باشد. این کاربرد استعاری، گستره‌ی معنایی کلمه را فراتر از اقتصاد به حوزه‌های اخلاقی و روانی نیز کشانده است.

از منظر فلسفی و انسانی، مزد پرسشی بنیادین درباره‌ی ارزش کار و تلاش انسان برمی‌انگیزد. این پرسش که آیا مزد می‌تواند ارزش واقعی کار انسانی را بازتاب دهد، یا آنکه بخشی از ارزش‌های معنوی و غیرمادی کار همواره فراتر از محاسبات مالی باقی می‌مانند، همواره موضوع تأمل بوده است. در این معنا، مزد نه‌تنها یک واحد اقتصادی، بلکه موضوعی برای سنجش عدالت، کرامت انسانی و رابطه‌ی فرد با جامعه است.