وقاحت به انگلیسی

کلمه‌ی «وقاحت» در زبان انگلیسی به impudence, insolence, یا audacity ترجمه می‌شود، که هر کدام بسته به زمینه می‌تواند بار معنایی متفاوتی داشته باشد اما همگی به رفتاری اشاره دارند که به طور آشکار بی‌احترامی، گستاخی یا بی‌شرمی را نشان می‌دهد.

وقاحت به معنای داشتن رفتار یا گفتاری است که بدون توجه به قواعد اخلاقی، ادب یا احترام به دیگران انجام می‌شود و معمولاً با بی‌ادبی، بی‌شرمی و جسارت ناپسند همراه است. کسی که وقاحت نشان می‌دهد، بدون رعایت حد و مرزهای اجتماعی و اخلاقی، حرف‌هایی می‌زند یا عملی انجام می‌دهد که باعث ناراحتی، خجالت یا عصبانیت دیگران می‌شود. این رفتار ممکن است شامل دروغگویی آشکار، تحقیر دیگران، یا نقض حقوق آن‌ها به صورت بی‌شرمانه باشد.

از نظر روان‌شناسی و اجتماعی، وقاحت می‌تواند نشان‌دهنده‌ی عدم احترام به قوانین نانوشته جامعه و ضعف در درک احساسات دیگران باشد. فرد وقیح معمولاً حساسیت کمی نسبت به قضاوت دیگران دارد و ممکن است برای رسیدن به اهداف شخصی خود، از هر وسیله‌ای استفاده کند، حتی اگر این وسایل باعث آزار دیگران شود. در فرهنگ‌های مختلف، میزان تحمل وقاحت متفاوت است، اما در اکثر جوامع وقاحت به عنوان ویژگی منفی و ناپسند شناخته می‌شود که منجر به از دست رفتن اعتبار فرد در جمع می‌شود.

در ادبیات و مکالمات روزمره، واژه‌ی «وقاحت» معمولاً برای توصیف رفتارهای بسیار بی‌پروا و جسورانه به کار می‌رود که برخلاف ارزش‌های اخلاقی و اجتماعی است. برای مثال، وقتی کسی دروغی بزرگ را بیان می‌کند یا بدون هیچ پشیمانی و عذرخواهی، به دیگران توهین می‌کند، گفته می‌شود که او وقاحت دارد. این واژه بار معنایی بسیار قوی و منفی دارد و معمولاً نشانه‌ی نقد شدید و نارضایتی از رفتار شخص مورد نظر است.

وقاحت نه تنها به عنوان یک رفتار گستاخانه بلکه به عنوان نمادی از بی‌احترامی عمیق و زیر پا گذاشتن اصول اخلاقی و اجتماعی شناخته می‌شود که می‌تواند روابط فردی و اجتماعی را به شدت تخریب کند و باعث تنفر و دوری دیگران شود.