کفش پاشنه بلند به انگلیسی

کفش پاشنه‌بلند به انگلیسی high heels ترجمه می‌شود.

کفش پاشنه‌بلند نوعی کفش است که پاشنه‌ی آن بلندتر از پنجه‌ی پا طراحی شده و باعث می‌شود پاشنه‌ی فرد بالاتر از سطح زمین قرار گیرد. این کفش‌ها معمولاً توسط زنان پوشیده می‌شوند و در مدل‌های متنوعی از جمله پاشنه‌سوزنی (stiletto)، پاشنه‌پهن (block heels)، پاشنه‌گوه‌ای (wedge) و پلتفرم عرضه می‌شوند. تاریخچه‌ی کفش پاشنه‌بلند به قرن‌های گذشته بازمی‌گردد و حتی در برهه‌ای از زمان، مردان نیز از آن‌ها استفاده می‌کردند.

هدف اصلی از پوشیدن کفش پاشنه‌بلند در بسیاری موارد، نه فقط افزایش قد، بلکه ایجاد ظاهری ظریف‌تر و کشیده‌تر برای پاهاست. پوشیدن این کفش‌ها می‌تواند حالت بدن، طرز ایستادن و راه‌رفتن را تغییر دهد و معمولاً در مراسم رسمی، مهمانی‌ها و مجالس از آن استفاده می‌شود. به همین دلیل، کفش پاشنه‌بلند از نمادهای زیبایی، زنانگی و گاهی قدرت در فرهنگ معاصر محسوب می‌شود.

با این حال، استفاده‌ی طولانی‌مدت از کفش پاشنه‌بلند می‌تواند عوارضی برای سلامتی داشته باشد. این کفش‌ها فشار زیادی به ناحیه‌ی پنجه و کمر وارد می‌کنند و ممکن است منجر به درد در ناحیه‌ی کف پا، زانو، کمر، و حتی تغییر در ساختار انگشتان شوند. همچنین عدم تعادل در این نوع کفش‌ها خطر پیچ‌خوردگی مچ یا زمین‌خوردن را افزایش می‌دهد. به همین دلیل توصیه می‌شود در کنار استفاده از کفش پاشنه‌بلند، گاهی کفش‌های طبی یا راحتی نیز استفاده شود.

جایگاه کفش پاشنه‌بلند در فرهنگ و مد جهانی بسیار برجسته است. حتی در سینما و ادبیات، کفش پاشنه‌بلند اغلب نمادی از جذابیت، اغواگری یا اعتمادبه‌نفس به شمار می‌رود.

کفش پاشنه‌بلند چیزی فراتر از یک وسیله‌ی پوشیدنی است؛ ابزاری‌ست برای بیان شخصیت، سلیقه و گاه موقعیت اجتماعی. برخی افراد آن را نمادی از توانمندی و جسارت می‌دانند و برخی دیگر آن را جلوه‌ای از فشارهای زیبایی‌شناسی تحمیل‌شده به زنان. در هر حال، حضور آن در سبک زندگی، فرهنگ و تاریخ بشر بی‌انکار است.