بادیان به انگلیسی

بادیان به انگلیسی Anise یا Aniseed ترجمه می‌شود.

بادیان، که در فارسی گاه با نام‌هایی چون «بادیان رومی» نیز شناخته می‌شود، گیاهی معطر و دارویی از خانواده‌ی چتریان (Apiaceae) است که دانه‌های آن به خاطر عطر شیرین و طعم خاصش کاربردهای متنوعی در آشپزی، داروسازی و طب سنتی دارد. دانه‌های بادیان کوچک، قهوه‌ای‌رنگ و بیضی‌شکل‌اند و طعمی شبیه به شیرین‌بیان دارند که غالباً به شیرینی‌ها، نان‌ها، دمنوش‌ها و برخی نوشیدنی‌های سنتی طعم و رایحه‌ای دل‌انگیز می‌بخشند.

در طب سنتی، بادیان جایگاه ویژه‌ای دارد. از آن به‌عنوان ضدنفخ، هضم‌کننده، آرام‌بخش، و تقویت‌کننده‌ی سیستم گوارشی یاد می‌شود. دمنوش بادیان یکی از نوشیدنی‌های محبوب در درمان مشکلات گوارشی مانند سوء‌هاضمه، دل‌درد، یا نفخ است. همچنین، این گیاه در تسکین علائم سرماخوردگی، بهبود سرفه و حتی افزایش شیر مادران شیرده نیز توصیه شده است. روغن استخراج‌شده از بادیان نیز به دلیل خواص ضدعفونی‌کننده و ضداسپاسم در تولید داروهای طبیعی و پمادهای موضعی کاربرد دارد.

از لحاظ فرهنگی و تاریخی، بادیان در بسیاری از مناطق جهان، به‌ویژه در کشورهای مدیترانه‌ای، خاورمیانه و آسیای مرکزی، مصرفی رایج دارد. در بعضی فرهنگ‌ها، از آن برای خوش‌طعم کردن نوشیدنی‌های گرم، شراب‌های سنتی یا حتی برخی غذاهای دریایی بهره می‌گیرند. بوی خاص آن به‌گونه‌ای است که تنها مقدار اندکی از دانه‌های آن می‌تواند طعم و عطر غذا یا نوشیدنی را تغییر دهد و به آن هویتی خاص ببخشد. بادیان نمونه‌ای از گیاهانی است که با داشتن طعمی خاص، تاریخچه‌ای کهن و خواص دارویی گوناگون، مرز میان آشپزی و درمانگری را محو می‌کند.