شکل درست و معیار این واژه «بدیهی» است. «بدیهی» صفتی است به معنای آشکار، روشن و واضح؛ چیزی که نیازی به اثبات یا توضیح نداشته باشد. این واژه از ریشهی عربی «بَداهه» گرفته شده است. نوشتن آن به صورت «بدیحی» نادرست است و در منابع معتبر فارسی مانند فرهنگستان زبان و ادب فارسی یا فرهنگ املایی سخن ثبت نشده است. مثال: این مسئله کاملاً بدیهی است و نیازی به توضیح ندارد.
از آنجا که فستدیکشنری به عنوان مرجعی معتبر توسط دانشگاهها و دانشجویان استفاده میشود، برای رفرنس به این صفحه میتوانید از روشهای ارجاع زیر استفاده کنید.
شیوهی رفرنسدهی:
معنی لغت «بدیهی» در فستدیکشنری. مشاهده در تاریخ ۲۱ تیر ۱۴۰۴، از https://fastdic.com/word/بدیهی