عشوه به انگلیسی coquetry یا flirtation ترجمه میشود.
کلمهی «عشوه» در زبان فارسی به مجموعهای از رفتارها، حرکات، یا حالتهای ظریف و اغلب آگاهانه گفته میشود که برای جلب توجه، دلبری یا تأثیرگذاری احساسی یا جنسی روی طرف مقابل به کار میرود. این واژه بیشتر در توصیف رفتار زنان استفاده میشود، اگرچه از لحاظ معنایی میتواند به هر کسی اطلاق شود که چنین رفتاری از خود بروز میدهد.
عشوه معمولاً ترکیبی از زبان بدن، لحن صدا، حرکات چشم، لبخندهای معنادار و حالت چهره است که در بافتهای خاصی معنای دلبری به خود میگیرد. بهعنوان مثال، در توصیف شخصی ممکن است گفته شود: «با ناز و عشوه حرف میزد»؛ یعنی رفتارش همراه با جذابیت و اغواگری بوده است.
در ادبیات فارسی، عشوه جایگاه خاصی دارد و اغلب در شعرهای عاشقانه، بهویژه غزلیات، دیده میشود. شاعرانی چون حافظ و سعدی از «عشوهی یار» بهعنوان نیرویی فریبنده و دلبر یاد کردهاند که عاشق را بیتاب و سرگشته میکند.
در فرهنگ عامیانه نیز، واژهی «عشوه» گاهی بار منفی دارد، بهویژه اگر رفتاری تلقی شود که هدفش بازی گرفتن احساسات دیگران است. اما در زمینههایی دیگر ممکن است این واژه صرفاً نشانهای از ظرافت، شیرینی رفتار و جذابیت طبیعی فرد تلقی شود.
از آنجا که فستدیکشنری به عنوان مرجعی معتبر توسط دانشگاهها و دانشجویان استفاده میشود، برای رفرنس به این صفحه میتوانید از روشهای ارجاع زیر استفاده کنید.
شیوهی رفرنسدهی:
معنی لغت «عشوه» در فستدیکشنری. مشاهده در تاریخ ۲۱ خرداد ۱۴۰۴، از https://fastdic.com/word/عشوه