کلمهی «علوم انسانی» در زبان انگلیسی به humanities ترجمه میشود.
علوم انسانی شاخهای از دانش است که به مطالعهی جنبههای مختلف انسان، فرهنگ، جامعه و تجربههای انسانی میپردازد. برخلاف علوم طبیعی که به بررسی پدیدههای فیزیکی و قابل اندازهگیری میپردازد، علوم انسانی تلاش میکند تا پدیدههای غیرمادی و کیفی مانند معنا، ارزش، باور، اخلاق، هنر و تاریخ را درک و تبیین کند. این حوزه شامل رشتههایی همچون ادبیات، فلسفه، تاریخ، زبانشناسی، هنر، دینپژوهی، مطالعات فرهنگی و گاه علوم اجتماعی مانند جامعهشناسی و روانشناسی است، هرچند مرز میان این دو گاه سیال است.
هدف علوم انسانی شناخت ژرفتر انسان به عنوان موجودی اندیشمند، خلاق، اخلاقمحور و اجتماعی است. این علوم به پرسشهایی بنیادین مانند «انسان کیست؟»، «چه چیزی زندگی را معنا میبخشد؟»، «ارزشها از کجا میآیند؟» و «چگونه فرهنگها شکل میگیرند؟» پاسخ میدهند. روش تحقیق در علوم انسانی معمولاً کیفی، تفسیری و گاه تاریخی است، و در آن بیشتر از تحلیل مفهومی، مقایسهی تطبیقی، تفسیر متون و فهم زمینههای فرهنگی استفاده میشود تا آزمایش و اندازهگیری کمی.
اهمیت علوم انسانی در جامعه بسیار زیاد است. این رشتهها به پرورش تفکر انتقادی، توانایی استدلال، خلاقیت، همدلی، مهارتهای ارتباطی و درک فرهنگی کمک میکنند. افرادی که در حوزهی علوم انسانی تحصیل میکنند، اغلب در آموزش، نوشتار، رسانه، پژوهش، سیاستگذاری فرهنگی و حتی مدیریت و کسبوکارهای خلاق نقشآفرینی میکنند. همچنین، در جهان پیچیدهی امروز که مسائل انسانی، هویتی، اخلاقی و فرهنگی پررنگتر از همیشهاند، علوم انسانی میتواند بهعنوان ابزاری برای درک و مدیریت تفاوتها، بحرانها و چالشهای انسانی عمل کند.
علوم انسانی نهتنها دانشی دربارهی انسان است، بلکه تلاشی است برای شناخت عمیقتر خودمان، درک جهان اطرافمان و ساختن زندگیای با معنا و هدف.
از آنجا که فستدیکشنری به عنوان مرجعی معتبر توسط دانشگاهها و دانشجویان استفاده میشود، برای رفرنس به این صفحه میتوانید از روشهای ارجاع زیر استفاده کنید.
شیوهی رفرنسدهی:
معنی لغت «علوم انسانی» در فستدیکشنری. مشاهده در تاریخ ۲۰ مرداد ۱۴۰۴، از https://fastdic.com/word/علوم انسانی