هر دو واژه «عوان» و «اوان» در زبان فارسی وجود دارند و هر دو از نظر املایی درست هستند، اما معنی و کاربرد متفاوتی دارند:
عوان به معنی «مامور دیوانی»، «پاسبان» یا «نگهبان» است و بیشتر در متون تاریخی و ادبی قدیمی به کار رفته است.
اوان به معنی «زمان»، «موقع» یا «وقت خاص» است و در متون ادبی و تاریخی برای اشاره به زمانهای خاص استفاده میشود.
از آنجا که فستدیکشنری به عنوان مرجعی معتبر توسط دانشگاهها و دانشجویان استفاده میشود، برای رفرنس به این صفحه میتوانید از روشهای ارجاع زیر استفاده کنید.
شیوهی رفرنسدهی:
معنی لغت «عوان» در فستدیکشنری. مشاهده در تاریخ ۱۱ مرداد ۱۴۰۴، از https://fastdic.com/word/عوان