عینکی به انگلیسی

کلمه «عینکی» در زبان انگلیسی به bespectacled یا به‌صورت محاوره‌ای‌تر wearing glasses ترجمه می‌شود.

«عینکی» صفتی است که به فردی اطلاق می‌شود که از عینک طبی یا غیرطبی استفاده می‌کند. این واژه، اگرچه از نظر معنایی خنثی است، اما بسته به لحن و زمینه‌ی کاربردش، می‌تواند رنگ‌وبویی مثبت، منفی یا حتی شوخ‌طبعانه پیدا کند. در بسیاری از موارد، فرد عینکی به‌عنوان کسی شناخته می‌شود که بینایی‌اش ضعیف شده و به کمک عدسی برای دیدن بهتر نیاز دارد. این ضعف بینایی می‌تواند به دلایل مختلفی باشد؛ از نزدیک‌بینی (myopia) گرفته تا دوربینی (hyperopia)، آستیگماتیسم، یا پیرچشمی که با بالا رفتن سن بروز می‌کند.

در فرهنگ عامه و رسانه‌ها، تصویرهای مختلفی از افراد عینکی ارائه شده است. گاهی عینک نشانه‌ای از هوش، دانش و مطالعه‌ی زیاد در نظر گرفته می‌شود و فرد عینکی را به‌عنوان کتاب‌خوان، دانشمند یا فردی متفکر به تصویر می‌کشند. در بسیاری از فیلم‌ها و کارتون‌ها، شخصیت‌های عینکی نماد دقت، جدیت و گاه رفتارهای کمی خشک هستند. با این حال، در مواردی هم عینک پوشیدن به تمسخر یا کلیشه‌هایی منفی مانند کم‌تحرکی یا نداشتن مهارت‌های اجتماعی گره خورده است. خوشبختانه، این برداشت‌های کلیشه‌ای در دهه‌های اخیر کمرنگ‌تر شده‌اند.

با گسترش صنعت مد و طراحی، عینک دیگر صرفاً ابزاری برای اصلاح بینایی نیست، بلکه به‌عنوان اکسسوری و بخشی از استایل شخصی به کار می‌رود. بسیاری از افراد، حتی بدون نیاز به عینک طبی، از عینک‌های فشن یا فریم‌های تزئینی استفاده می‌کنند تا به ظاهر خود شخصیت یا وقار بیشتری بدهند. برندهای مشهوری در زمینه‌ی طراحی فریم عینک فعالیت دارند و تنوع مدل‌ها و جنس‌ها به افراد اجازه می‌دهد تا عینک را مطابق با شکل صورت، تیپ و سلیقه‌ی خود انتخاب کنند.

«عینکی بودن» تجربه‌ای شخصی است که برای بسیاری از افراد با مراحل مختلفی همراه است: از تشخیص نیاز به عینک و انتخاب آن، تا تطبیق با تصویر جدیدی که از خود می‌بینند. بعضی‌ها ممکن است در ابتدا از ظاهر جدید خود ناراضی باشند یا احساس خجالت کنند، در حالی‌که دیگران خیلی زود آن را بخشی از هویت خود می‌دانند. در هر صورت، عینک می‌تواند هم وسیله‌ای کاربردی باشد و هم نمادی از شخصیت، سبک و حتی اعتمادبه‌نفس.