fe, faa (the twenty-third letter of the Persian alphabet)
تبلیغات (تبلیغات را حذف کنید)
ف حرفی اصلی در الفبای فارسی است.
Fe is an essential letter in the Persian alphabet.
ف مکرراً در بسیاری از کلمات فارسی دیده میشود.
Fe appears frequently in many Persian words.
«ف» یکی از حروف الفبای فارسی است که در زبان انگلیسی به حرف F معادلسازی میشود.
این حرف بیستوسومین حرف الفبای فارسی و بیستوچهارمین حرف در الفبای عربی است. صدای آن یک همخوان (صامت) سایشی بیواکهی لبیدندانی (labiodental fricative) است، یعنی برای تولیدش لب پایین به دندانهای بالایی نزدیک میشود و هوا از بین آنها عبور میکند—درست مانند صدای "f" در انگلیسی در کلماتی مثل fish یا flower.
در زبان فارسی، حرف «ف» نقش کلیدی در ساخت واژگان دارد و در بسیاری از کلمات بهکار میرود، از واژههای اصیل فارسی گرفته تا واژگان عربیالاصل و حتی وامواژههای نوین. بسیاری از کلمات علمی، فلسفی، و فنی که از زبان عربی یا فرانسه وارد فارسی شدهاند، با «ف» آغاز میشوند؛ مثل "فلسفه"، "فیزیک"، "فناوری" یا "فروید". همچنین در واژگان شاعرانه یا گفتار روزمره نیز بسیار به چشم میخورد.
از نظر خوشنویسی، حرف «ف» بسته به جایگاهش در کلمه—ابتدا، وسط، انتها یا بهتنهایی—اشکال متفاوتی دارد و در خط نستعلیق، شکستهنستعلیق یا نسخ زیبایی خاصی به کلمات میبخشد.
این حرف نهتنها بخشی از ساختار زبانی ماست، بلکه در فرهنگ نوشتاری، آوایی و حتی نمادین فارسی حضور دارد و گاه در رمزنگاریها، معماها یا بازیهای زبانی نیز استفاده میشود.
از آنجا که فستدیکشنری به عنوان مرجعی معتبر توسط دانشگاهها و دانشجویان استفاده میشود، برای رفرنس به این صفحه میتوانید از روشهای ارجاع زیر استفاده کنید.
شیوهی رفرنسدهی:
معنی لغت «ف» در فستدیکشنری. مشاهده در تاریخ ۱۸ خرداد ۱۴۰۴، از https://fastdic.com/word/ف