قلدری کردن به انگلیسی

کلمه‌ی «قلدری کردن» در زبان انگلیسی به bully ترجمه می‌شود.

قلدری کردن به رفتاری گفته می‌شود که در آن یک فرد با استفاده از زور، تهدید، یا سلطه‌ی روانی یا جسمی، دیگری را تحت فشار قرار می‌دهد، تحقیر می‌کند یا بر او تسلط پیدا می‌کند. این رفتار معمولاً هدفمند و مداوم است و می‌تواند در محیط‌های مختلف مانند مدرسه، محیط کار، جامعه یا فضای مجازی رخ دهد. قلدری کردن تنها محدود به اعمال فیزیکی نیست؛ تهدیدهای کلامی، تحقیر، آزار روانی و حتی نادیده گرفتن فرد نیز مصادیق رایج آن هستند.

در روان‌شناسی، قلدری کردن به‌عنوان رفتاری آسیب‌زننده و منفی شناخته می‌شود که پیامدهای جدی برای فرد قربانی و جامعه دارد. قربانیان اغلب دچار اضطراب، افسردگی، کاهش اعتماد به نفس و انزوا می‌شوند و در موارد شدید ممکن است به مشکلات طولانی‌مدت روانی یا اجتماعی دچار گردند. بررسی دلایل قلدری، مانند نیاز به تسلط، احساس قدرت یا نقص در مهارت‌های اجتماعی، به روان‌شناسان کمک می‌کند راهکارهایی برای پیشگیری و مقابله ارائه دهند.

از منظر اجتماعی، قلدری کردن یک مسئله‌ی جدی است که نظم، روابط و فرهنگ محیط را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در مدارس، سازمان‌ها و گروه‌های اجتماعی، رفتار قلدری می‌تواند موجب تضعیف اعتماد، کاهش کارایی و ایجاد فضای ناامن شود. بنابراین، آموزش مهارت‌های ارتباطی سالم، ایجاد قوانین روشن و تقویت رفتارهای مثبت، از ابزارهای مهم مقابله با قلدری محسوب می‌شوند.

در محیط‌های کاری، قلدری معمولاً به شکل زورگویی مدیر یا همکار، تهدید شغلی، تحقیر عمومی یا ایجاد محیط کاری خصمانه ظاهر می‌شود. چنین رفتارهایی نه تنها بر روحیه و سلامت روانی کارکنان تأثیر منفی می‌گذارد، بلکه بهره‌وری، خلاقیت و همکاری تیمی را نیز کاهش می‌دهد. سیاست‌های مدیریت منابع انسانی و برنامه‌های آموزش و آگاهی‌رسانی می‌توانند به کاهش این نوع رفتارها کمک کنند.

قلدری کردن رفتاری مخرب است که پیامدهای فردی، اجتماعی و سازمانی دارد. پیشگیری و مقابله با آن نیازمند آموزش، فرهنگ‌سازی، حمایت از قربانیان و ایجاد محیط‌های امن و عادلانه است. درک ماهیت و اثرات قلدری، به جامعه کمک می‌کند تا رفتارهای مثبت تقویت شوند و فرصت بروز رفتارهای مخرب به حداقل برسد.